Night Ride Home
| Night Ride Home Studioalbum av Joni Mitchell | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 19. februar 1991 | |
| Innspelt | 1989–1990 | |
| Studio | A&M, Hollywood, CA; One On One; The Kiva | |
| Sjanger | Adult alternative | |
| Lengd | 51:32 | |
| Selskap | Geffen | |
| Produsent | Joni Mitchell, Larry Klein | |
| Joni Mitchell-kronologi | ||
|---|---|---|
| Chalk Mark in a Rain Storm (1988) |
Night Ride Home | Turbulent Indigo (1994)
|
Night Ride Home er det 14. studioalbumet til Joni Mitchell, gjeve ut i 1991. Det var det siste av fire album ho spelte inn for Geffen Records. Songar på albumet er mellom anna «Cherokee Louise» om ein barndomsven som vart seksuelt misbrukt, «The Windfall (Everything For Nothing)» om ei hushjelp som prøvde å saksøke Mitchell, og den attendesjåande singelen «Come in from the Cold» om barndom og mellomaldring. Tittelsongen «Night Ride Home» (opphavleg kalla «Fourth of July» og først framført under turneen etter det førre albumet hennar i 1988) var inspirert av ein månelys kveld på Hawaii.[6] Sjølv om ingen av singlane frå albumet gjekk inn på listene, vart «Come in from the Cold» ein delt spelt på AOR-stasjonar.
| Meldingar | |
|---|---|
| Karakter | |
| Kjelde | Karakter |
| Allmusic |   [1] |
| Rolling Stone | [2] |
| Los Angeles Times | [3] |
| Robert Christgau |  [4] |
| Entertainment Weekly | [5] |
Ein heimevideo, Come in from the Cold, kom ut same året med musikkvideoar for fem spor på albumet i lag med eit intervju med Mitchell, der ho fortel om inspirasjonen til songane. Fram til desember 2007 hadde albumet seld 238 000 eksemplar i USA..[7]
Innhald
endreAlle songar er skrivne av Joni Mitchell, bortsett frå der andre er nemnde.
| Nr. | Tittel | Lengd |
|---|---|---|
| 1. | «Night Ride Home» | 03:21 |
| 2. | «Passion Play (When All The Slaves Are Free)» | 05:25 |
| 3. | «Cherokee Louise» | 04:32 |
| 4. | «The Windfall (Everything for Nothing)» | 05:15 |
| 5. | «Slouching Towards Bethlehem» (basert på eit dikt - The Second Coming - av W.B. Yeats) | 06:54 |
| 6. | «Come in from the Cold» | 07:31 |
| 7. | «Nothing Can Be Done» (tekst av Joni Mitchell, musikk av Larry Klein) | 04:53 |
| 8. | «The Only Joy in Town» | 05:11 |
| 9. | «Ray's Dad's Cadillac» | 04:33 |
| 10. | «Two Grey Rooms» | 03:57 |
Medverkande
endre- Joni Mitchell – vokal, gitar, klaverinstrument, perkusjon, Birotron på 6, obo på 8, Omnichord på 8
- Wayne Shorter – sopransaksofon på 3, 9
- Bill Dillon – gitar på 2, 7; pedalsteelgitar på 1
- Michael Landau – gitar på 10
- Larry Klein – bass; perkusjon på 1, 2, 3, 5, 6; gitar på 6; klaverinstrument på 7
- Vinnie Colaiuta – trommer på 4, 5, 6, 10; skarptromme på 3
- Alex Acuña – perkusjon på 1, 2, 5, 6, 7, 8
- Karen Peris – korvokal på 3
- Brenda Russell – korvokal på 9
- David Baerwald – korvokal på 7
- Jeremy Lubbock – dirigent, arrangør, strykararrangement på 10
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Night Ride Home» frå Wikipedia på engelsk, den 21. januar 2011.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Chrispell, James (2011). «Night Ride Home – Joni Mitchell | AllMusic». allmusic.com. Henta 10. juli 2021.
- ↑ «Joni Mitchell». Rolling Stone. Henta 10. juli 2013.
- ↑ Willman, Chris (2011). «ALBUM REVIEW : **** JONI MITCHELL 'Night Ride Home', Geffen – Los Angeles Times». articles.latimes.com. Henta 10. juli 2021.
- ↑ Christgau, R. (2011). «Robert Christgau: CG 90s: Key to Icons». robertchristgau.com. Henta 10. juli 2021. «(Dud)»
- ↑ Sanders, L. (1991). «Night Ride Home». ew.com. Henta 10. juli 2021.
- ↑ arkivkopi, arkivert frå originalen 1. oktober 2004, henta 21. januar 2011
- ↑ Caulfield, Keith (21. desember 2007). «Ask Billboard». Billboard. Henta 13. juli 2021.
Bakgrunnsstoff
endre- Inspirasjon Arkivert 2004-10-01 ved Wayback Machine. for «Two Grey Rooms» og ni andre songar.