Schiehallion
Schiehallion (skotsk-gælisk Sìdh Chailleann) er eit fjell i Perth and Kinross i Skottland. Schiehallion har eit rikt planteliv, interessante arkeologiske funn og er ein unik stad i vitskapshistoria etter eit eksperiment på 1700-talet for å «vege jorda».
| Schiehallion | |||
| Munro, marilyn | |||
 Nordvestryggen på Schiehallion i april
| |||
| Land |  Skottland
| ||
|---|---|---|---|
| Topp | Perth and Kinross | ||
| • høgd | 1 083 moh. | ||
| • Primærfaktor | 718 m | ||
 Schiehallion 56°40′01″N 4°06′01″W / 56.666933°N 4.100229°W | |||
| Wikimedia Commons: Schiehallion | |||
Schiehallion ligg mellom Loch Tay og Loch Tummel, 15 km nord for Aberfeldy i Perthshire.[1] Fjellet har ei høgd på 1083 meter over havet og er isolert frå andre fjell. Fjellet har ei nesten perfekt kjegleform sett frå vest.
Schiehallion vert stundom skildra som senteret i Skottland.
Sidan 1999 er austsida av fjellet eigd av selskapet John Muir Trust.
Schiehallion-eksperimentet
endreSchiehallion ligg fråskild frå andre fjellområde og har ein særs regelmessig form. Dette førte til at Charles Mason i 1774 valde dette fjellet som kandidat til eit eksperiment som for første gongen skulle fastlå ein verdi for den gjennomsnittlege tettleiken til jorda og dermed den samla massen.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Schiehallion» frå Wikipedia på engelsk, den 1. juli 2011.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ «Schiehallion». VisitScotland Perthshire. Henta 2. juli 2011.