Senit

Senit er eit omgrep for punktet som er loddrett over observatøren, altså ei retning som går langs ei linje perpendikulær eller ortogonal til punktet. Sidan uttrykket over i seg sjølv er noko uklart i denne samanhengen, har forskarar definert senit på ein litt annan måte. Særleg i astronomi og geofysikk (som meteorologi) vert senit definert som den lokale vertikale retninga som peikar i motsett veg i forhold til tyngdekrafta på staden.

Den vertikale retninga som peikar same veg som tyngdekrafta vert kalla nadir.

Bruk

Senit vert brukt i fleire vitskaplege samanhengar:

Senit vert brukt som referanseretninga for å måle senitvinkelen, som er vinkelen mellom i linje til eit punkt på himmelen (t.d. ei stjerne) og til det lokale senitpunktet.
Det definerer ein av aksane i eit horisontalt koordinatsystem innan astronomi.

Kjelder

Huschke, Ralph E. (1959) Glossary of Meteorology, American Meteorological Society, Boston, Second printing-1970.
McIntosh, D. H. (1972) Meteorological Glossary, Her Majesty's Stationery Office, Met. O. 842, A.P. 897, 319 p.
Picoche, J. (1992) Dictionnaire Etymologique du Français, Le Robert, Paris, ISBN 2-85036-458-4.