Termisk verkningsgrad

Termisk verkningsgrad vert definert som tilhøvet mellom energien (termodynamisk arbeid) som vert utvunnen (overført til mekanisk arbeid) frå eit termodynamisk system og tilført varmestraumen (Q) til systemet^[1]:

\eta ={\frac {W}{Q}}

.

Den øvre grensa for termisk verkningsgrad (som ikkje kan overstigast), Carnotverkningsgraden, er ^[1]

$\eta _{c}=1-{\frac {T_{n}}{T_{h}}}$ ,

der T_n er den lågaste og T_h er den høgaste temperaturen (uttrykt i Kelvin) i prosessen. Maksimalverkningsgraden avheng difor av temperaturendringa i systemet.

Kjelder

↑ ^1,0 ^1,1 Moran, M.J. og Shapiro, H.N., Fundamentals of engineering thermodynamics, 5. utg., John Wiley & Sons, 2006.

[Moran-1] 1,0 ^1,1 Moran, M.J. og Shapiro, H.N., Fundamentals of engineering thermodynamics, 5. utg., John Wiley & Sons, 2006.

[1]