Voltasøyle
Voltasøyla er den eldste forma for galvanisk batteri. Søyla vart oppfunnen i 1800 av Alessandro Volta. Voltasøyla består av ei mengd kopar- og sinkplater stabla oppå kvarandre med mellomlag av tøy fukta med saltvatn eller fortynna svovelsyre, i rekkjefølga kopar, syre, sink, kopar osv. Kvart platepar virkar som eit galvanisk element, og den elektromotoriske spenninga over heile søyla er lik produktet av spenninga over kvart enkelt platepar og mengda av dei. Volta erstatta seinare tøylappane med glassbeger med syre, Voltas begerglas.
Kjelder
endre- Voltas søyle. (13.05.2009) I Store norske leksikon. Henta frå: http://snl.no/Voltas_s%C3%B8yle