Øystein Øysteinsson Møyla
Øystein Øysteinsson Møyla (1157–1177) var den første leiaren av birkebeinarane. Han vart gjeven kongsnamn på Øyratinget i 1176.
| Øystein Øysteinsson Møyla | |
| Verkeleg namn | Eysteinn Meyla |
| Fødd | 1157 |
| Død | |
| Yrke | anti-king |
| Øystein Øysteinsson Møyla på Commons | |
Øystein Møyla var son av kong Øystein II Haraldsson. Tilnamnet «Møyla» tyder 'vesle møy' eller 'vesle kvinne', og tilnamnet fekk han på grunn av sin unge alder og barnslege utsjånad.[1]
Då Øystein Haraldsson blei drepen i den første fasen av borgarkrigstida i maktkampen mot broren Inge Krokrygg,[2] samla tilhengjarane hans seg først under sonen til Sigurd Munn, Håkon Herdebrei. Håkon blei nedkjempa av Erling Skakke under slaget ved Sekken, nær Veøya i Romsdalen i 1162.[3]
I 1174 danna motstandarane til Erling Skakke ein flokk som fekk tilnamnet birkebeinarar. Med Øystein Møyla som leiar inntok de Trondheim, og på Øyratinget i 1176 utropte dei han til konge. Øystein Møyla og birkebeinarane gjorde deretter opprør mot Erling Skakke og den unge sonen hans, kong Magnus V Erlingsson. I januar 1177 blei birkebeinerne grundig slått i slaget på Re. Øystein Møyla kom seg unna, men blei drepen av ein bonde då han ba om grid.[4] Dette slaget er det siste som er nemnt i Heimskringla.
Den neste leiaren av birkebeinarane var Sverre Sigurdsson, som regjerte som konge av Noreg frå 1184 til han døydde i 1202.
KjelderEndra
- Denne artikkelen bygger på «Øystein Øysteinsson Møyla» frå Wikipedia på bokmål, den 15. november 2016.