Abu Snan
Abu Snan (arabisk أبو سنان; hebraisk אַבּוּ סְנָן) er ein arabisk lokal kommune i Galilea nord i Israel, med eit areal på 4,75 km². Han fekk status som lokal kommune i 1964. Han er ein religiøst blanda stad med ein muslimsk majoritet og ein større minoritet av drusarar og kristne.
| Abu Snan | |||
| אַבּוּ סְנָן, אבו סנאן, أبو سنان | |||
| lokal kommune | |||
 Abu Snan lokal kommune building.
| |||
| Land |  Israel
| ||
|---|---|---|---|
| Distrikt | Nord | ||
| Koordinatar | 32°57′N 35°10′E / 32.950°N 35.167°E | ||
| Areal | 4,75 km² | ||
| Folketal | 12 596 (2012)[1] | ||
| Folketettleik | 2 652 / km² | ||
 Abu Snan 32°57′27″N 35°10′22″E / 32.9575°N 35.172777777778°E | |||
| Wikimedia Commons: Abu Sinan | |||
Abu Snan hadde eit folketal på 11 900 i juni 2008, av dette 54,7% muslimar, 26,4% drusarar, og 18,9% kristne.
Historie
endreAbu Snan er ein gammal landsby, der gamle steinar er brukte om att i moderne hus. Graver, olje- eller vinpresser, og cisterner er funnen skoren ut i berget.[2]
Krossfararar
endreKring 1250 var Abu Snan kjend for ei borg laga av Den tyske riddarordenen, kalla d Busnen.[3] Under namnet Tusyan, truleg ei forvansking av Busenan, vart Abu Snan nemnt som ein del av området til krossfararane under hudnaen mellom krossfararane basert i Akko og mamelukk-sultanen al-Mansur (Qalawun) som vart erklært i 1283.[4]
Osmansk tid
endreI 1517 vart Abu Snan og resten av Palestina innlemma i Det osmanske riket etter han vart erobra frå mamelukkane, og i 1596 var han oppført i osmanske skattelister som ein del av Akka nahiya. Han hadde då 102 hushaldningar og 3 ungkarar, alle muslimar.[5]
Sjå òg
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Abu Snan» frå Wikipedia på engelsk, den 6. desember 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Conder, Claude Reignier; Kitchener, Herbert H. (1881). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 1. London: Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Dauphin, Claudine (1998). La Palestina byzantine, Peuplement et Populations, Vol. III : Catalogue. BAR International Series 726. Oxford: Archeopress.
- Guérin, Victor (1880). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestina (på fransk). 3: Galilea, pt. 2. Paris: L'Imprimerie Nationale.
- Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2.
- Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder and Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund.
- ↑ «Locality File» (XLS). Israelsk statistisk sentralbyrå. 2012. Henta 7. oktober 2014.
- ↑ Dauphin, 1998, s. 639
- ↑ Conder and Kitchener, 1881, p 153
- ↑ Dan Barag (1979). «A new source concerning the ultimate borders of the Latin kongedømet Jerusalem». Israel Exploration Journal 29: 197–217.
- ↑ Hütteroth and Abdulfattah, 1977, s. 191