Andreas Hofgaard Winsnes
Andreas Hofgaard Winsnes (A. H. Winsnes) (25. oktober 1889–9. juli 1972) var ein norsk litteratur- og idéhistorikar. Han vart fødd i Nord-Odal kommune, men voks opp på Toten og i Sør-Fron kommune. Han tok doktorgraden i 1920 med ein avhandling om Johan Nordahl Brun, vart professor i europeisk litteratur ved Det Kongelige Frederiks Universitet frå 1938 og professor i idéhistorie 1946–1959.
| Andreas Hofgaard Winsnes | |
 | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 25. oktober 1889 Nord-Odal kommune |
| Død | |
| Yrke | litteraturhistorikar, professor, redaktør |
| Språk | norsk |
1940–42 og 1945–46 var han redaktør for Samtiden. Som forfattar er han særleg huska for biografien om vennen Sigrid Undset, og for sitt bidrag til Norges litteraturhistorie, kjend som Bull-Paasche-Winsnes-Houm. Winsnes var ein aktiv riksmålsmann, og var blant skiparane av Det Norske Akademi i 1953. I Mykle-saka vitna han for påtalemyndigheten mot forfattaren Agnar Mykle og Sangen om den røde rubin.
Verk
endre- Den norske roman i 1870–80-aarene (1920)
- Det norske selskab: 1772–1812 (1924)
- Niels Treschow: en opdrager til menneskelighet (1927)
- Skillelinjer: fem artikler om samtidig tenkning (1929)
- Den annen front: engelske idealister (1932)
- Norges litteratur: fra februarrevolutionen til verdenskrigen (bd. 5 av Norges litteraturhistorie, 1937)
- Sigrid Undset: en studie i kristen realisme (1949)
- Diktning og livssyn (1949)