Beall Island
Beall Island er ei klipperik øy i Antarktis, som er 1,7 km long, med små viker på både aust- og vestsida. Ho ligg 300 meter nordvest for Mitchell Peninsula i Windmill Islands. Ho vart først kartlagd frå flyfoto teken av US Navy Operasjon Highjump og Operasjon Windmill i 1947 og 1948. Ho vart namngjeven av US-ACAN etter James M. Beall, ein vêrobservatær med Operasjon Windmill.
Beall Island | |||
øy | |||
Land | Antarktis | ||
---|---|---|---|
Øygruppe | Windmill Islands | ||
Del av | Windmill Islands | ||
Stad | Antarktis | ||
- koordinatar | 66°18′S 110°29′E / 66.300°S 110.483°E | ||
Lengd | 1,7 km | ||
Folketal | 0 | ||
Administrert under | Antarktistraktaten | ||
Beall Island 66°18′00″S 110°29′00″E / 66.3°S 110.48333333333°E | |||
Beall Reefs
endreBeall Reefs er ein undersjøisk rygg med ei djupne mindre enn 1 m og ligg 800 meter vest for øya. Grunnene vart oppdaga frå Wilkes Station i 1961 og vart namngjeven av ANCA etter øya.
Connors Point
endreConnors Point er det nordvestlege neset på øya. Det vart namngjeve av US-ACAN etter William J. Connors i US Navy som var ved Wilkes Station i 1958.
Sjå òg
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Beall Island» frå Wikipedia på engelsk, den 15. november 2012.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene: