Bjørn Unneberg (23. februar 19285. januar 2020) var ein norsk jurist og politikar frå Stokke i Vestfold. Han representerte Akershus fylke og SenterpartietStortinget i tida 1969–77.

Bjørn Unneberg
Statsborgarskap Noreg
Fødd 23. februar 1928
Stokke kommune
Død

5. januar 2020 (91 år)

Yrke politikar, dommar
Språk norsk
Politisk parti Senterpartiet

Unneberg var son til ein skulemann. Sjølv utdanna han seg til cand.jur. i 1949. Etter vel eitt år som universitetsstipendiat i slavisk språk og kultur, med base i Praha, jobba han 1951-53 som protokollførar for lagmannsretten i Eidsivating. Sidan var han i to år advokatfullmektig i Oslo, og deretter 1955-63 juridisk konsulent i Widerøes Flyveselskap A/S. Jamsides var han frå 1957 brukar av garden Brudalen i Ullensaker, ein gard han dreiv til 2001. Frå 1963 til -69 var han kontorsjef i Anderson & Skjånes A/S.

Unneberg engasjerte seg i politikken for Senterpartiet. Hausten 1963 var han såleis statssekretær i Samferdsledepartementet i den kortliva Lyng-regjeringa. Han hadde elles plass i Ullensaker formannskap i samfulle tolv år, 1960-71, til dess han hausten 1969 vart vald til stortingsrepresentant frå Akershus fylke. På Stortinget var han medlem i Kommunal- (og miljøvernkomiteen) dei fire fyrste sesjonane, 1969-73. Etter å ha vorte attvald var han 1973-77 formann i Justiskomiteen. Allereie frå 1960-åra arbeidde Unneberg for ei fornying av Senterpartiet, klårast kjem det fram i boka Grønn sosialisme for utkantproletarer. Boka kom ut i 1971 og fremja ein meir populistisk politikk, eit samfunnssyn som vekte interesse under den folkelege striden mot norsk EEC/EF-medlemskap. Som redaktør av 'Senterbevegelsen' sitt idétidsskrift Senit i tiårsperioden 1968-78, og formann i Senterpartiet sitt kommunalutval 1969-77, nådde han vide med bodskapen sin.

Unneberg tok ikkje attval i 1977. Derimot var han medlem i sentralstyret i Senterpartiet i to år til 1979. Frå 1977 til 1997 var han sorenskrivarEidsvoll. Under den tida skreiv han biografien «Per Borten: Bonde og statsmann», som kom ut på Cappelens Forlag i 1988.

Kjelder

endre