Bowenforholdet

Bowenforholdet er forholdet mellom merkande varme og latent varme frå eit medium til eit anna. Matematisk kan forholdet skildrast:

$B={\frac {Q_{h}}{Q_{e}}}$,

der $Q_{h}$ er merkande varme og $Q_{e}$ er latent varme. Harald Sverdrup kalla forholdet opp etter Ira Sprague Bowen (1898–1973), ein astrofysikar som først brukte forholdet i arbeidet sitt med fordamping av vatn, og det blir mest brukt innan meteorologi og hydrologi. I denne samanhengen er storleiken $B$ mindre enn ein, altså blir ein større tilgjengeleg energimengd frå overflata overført til atmosfæren som latent varme enn som merkande varme. Når ${Q_{e}\rightarrow 0}$ vil derimot $B$ gå mot uendeleg, og bowenforholdet vil då vere ein dårleg variabel å bruke i andre formlar, særleg for tørre overflater. På grunn av dette er fordampingsbrøkdelen (FB), som viser dei forskjellige turbulente energifluksane til og frå overflata, ein betre variabel å bruke i desse tilfella.

Bowenforholdet er relatert til fordampingsbrøkdelen $FB$ gjennom likninga

${FB={\frac {Q_{e}}{Q_{e}+Q_{h}}}={\frac {1}{1+B}}}$.

Referansar

• Bowen, I.S., 1926: The ratio of heat losses by conduction and by evaporation from any water surface. Physics Review, 27, pp 779—787.
• Lewis, J.M., 1995: The Story behind the Bowen Ratio. Bulletin of the American Meteorological Society, 76, pp 2433-2443.