Ceann Ear
Ceann Ear er den største øya i Monach Islands eller Heisgeir utanfor North Uist nordvest i Skottland. Ho er 2,31 km² stor og er landfast via sandbanker med Ceann Iar og Sibhinis ved lågvatn.[1] Det vart sagt at det ein gong var mogeleg å gå heile vegen til Baleshare og North Uist, 8 km unna, ved lågvatn. På 1500-talet skal ei stor tidvassbølgje ha vaska denne vegen bort.[2]
| Ceann Ear | |
|---|---|
| Geografi | |
  | |
| Stad | Atlanterhavet |
| Koordinatar | 57°31′N 7°37′W / 57.52°N 7.61°W |
| Øygruppe | Ytre Hebridane
|
| Areal | 2,31 km²
|
| Høgaste punkt | 17 moh. |
| Administrasjon | |
| Land | Skottland |
| Region | Ytre Hebridane
|
| Demografi | |
| Folketal | 0
|
I dag er øyane eit nasjonalt naturreservat.
Ceann Ear var busett i minst tusen år før ho vart fråreist. Som andre øyar i Monach Islands vart ho først fråreist på grunn av overbeiting og så busett på ny under Highland clearances.[2]
På 1200-talet vart det bygd eit kapell på øya, som hadde band til Iona. Det er framleis restar av landsbyen sør på øya og det gamle skulehuset vert nytta som ly for fiskarar. Her var òg tidlegare eit postkontor og ein skule, men ingen butikkar.
Geography
endre
Den lågtliggande øya er utsett for kraftig kysterosjon. Det høgaste punktet er Coilleag Mhòr nan Dàmh ved Gortinish nordaust på øya.[2]
Det bles kuling på Monach Isles om lag 160 dagar i året, og berre visse planter, som vanleg marehalm, klarar å stå imot den konstante straumen av sand og salttåke. Lenger inne på øya finn ein nokre våte grassletter.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Ceann Ear» frå Wikipedia på engelsk, den 3. mars 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ «Overview of Ceann Ear». Gazetteer for Scotland. Henta 3. mars 2010.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Haswell-Smith, Hamish (2004). The Scottish Islands. Edinburgh: Canongate. ISBN 1841954543.