Diego Ramírez-øyane
Diego Ramírez-øyane (spansk Islas Diego Ramírez) er ei lita chilensk øygruppe som ligg om lag 100 km sør for Kapp Horn i Eldlandet og 93 km sør-søraust for Ildefonso-øyane. Diego Ramírez-øyane er det sørlegaste punktet i Sør-Amerika.
Diego Ramírez-øyane | |||
Land | Chile | ||
---|---|---|---|
Diego Ramírez-øyane 56°29′00″S 68°44′00″W / 56.483333333333°S 68.733333333333°W | |||
Wikimedia Commons: Diego Ramirez Islands |
Administrativt høyrer øyane inn under provinsen Antártica Chilena i Región de Magallanes y de Antártica Chilena, den sørlegaste regionen i Chile. Øyane ligg i to grupper med eit 3 km breitt sund i mellom. Dei største av øyane er Bartolomé-øya og Gonzalo-øya; dei ligg begge i den sørlegaste gruppa. Aguila-holmen utgjer det aller sørlegaste punktet i Sør-Amerika.
Ein meteorologisk stasjon nordaust på Gonzalo-øya er bemanna. Bortsett frå det er øyane utan busetnad.
Historie
endreØyane vart oppdaga den 12. februar 1619 under Garcia de Nodal-ekspedisjonen. Denne var blitt til på ordre av kong Filip III av Spania og hadde til oppgåve å kartleggja farvatnet mellom Atlanterhavet og Stillehavet sør for Kapp Horn. Øyane fekk namn etter kosmografen på ekspedisjonen, Diego Ramírez de Arellano.[1] Ved oppdaginga galdt Diego Ramírez-øyane som den sørlegaste landområdet som nokonsinne var blitt registrert. Øyane heldt på denne posisjonen fram til Sør-Shetlandsøyane vart oppdaga i 1775.
Chile overtok eigarskapen over øyane etter at landet vart ein sjølvstendig stat i 1818. Den chilenske regjeringa leigde ut øyane til Pedro Pablo Benavides i 1892. Han fekk bu på øyane og leva av fiske i byte mot at han bygde eit fyrtårn, ei hamn og ein skulebygning der. Leigekontrakten gjekk seinare over til andre.
I 1957 oppretta den chilenske marinen ein meteorologisk stasjon nordaust på Gonzalo-øya[2] som framleis er i aktivt i bruk.
Dyreliv
endreØyane er eit viktig hekkeområde for fugl, m.a. svartbrynalbatross, svartflekkalbatross, gråhovudalbatross, klippehopparpingvin og sørkjempepetrell.
Kjelder
endre- ↑ Dingwall, P.R., ed. (1995). Progress in Conservation of the Subantarctic Islands, s. 107. The World Conservation Union. ISBN 2-8317-0257-7.
- ↑ Dingwall (1995), s. 109.
- Denne artikkelen bygger på «Diego Ramírez Islands» frå Wikipedia på engelsk, den 15. juni 2012.