Eksklusjonsdiagnose

Ein eksklusjonsdiagnose eller «diagnose per exclusionem» er ein diagnose som vert nådd gjennom ein eliminasjonsprosess, og kan mellom anna brukast i tilfeller der sikker stadfesting ikkje kan gjerast med eksaminasjon eller testing.[1][2] Slike eliminasjonar av ulike fornuftige moglegheitar er ein viktig komponent i differensialdiagnosar.

Den største kategorien av ekslusjonsdiagnosar finn ein blant psykiatriske lidingar, der fysisk eller organisk sjukdom må utelukkast før ein kan setje ein funksjonell diagnose. Eksklusjonsdiagnosar plar å førekome på områder der vitskapleg kunnskap er manglande, og særleg der objektive metodar for å stadfeste ein diagnose er fråverande. Når ein spesifikk diagnose ikkje kan stadfestast kan det vere nyttig å utelukke dei gruppene av kjente årsaker som kan føre til ein tilsvarande klinisk presentasjon.

Dømer

endre

Eit døme på slike diagnosar er «febrar av ukjende årsaker»: for å forklare den auka temperaturen må dei vanlegaste årsakene utelukkast, nemleg infeksjon, neoplasi og kollagen vaskulær sjukdom (bindevevssjukdom).

Andre dømer inkluderer:

Sjå òg

endre

Kjelder

endre
  1. H. Vorland, Lars (23. januar 2009). «ME – en sykdom som krever nytt tilbud». Direktørens fredagsbrev. Helse Nord RHF. Arkivert frå originalen 8. oktober 2013. Henta 27. desember 2014. 
  2. Landmark, Live (22. desember 2011). «Når de livløse våkner». Erfaringskompetanse. Nasjonalt senter for erfaringskompetanse innen psykisk helse. Henta 27. desember 2014. [daud lenkje]
  3. A. Evensen, Stein (13. februar 2009). «polycytemi». Blodsykdommer. Store Medisinske Leksikon. Henta 27. desember 2014. 
  4. «Aftøse munnsår». Legevakthåndboken. Henta 27. desember 2014. 
  5. «Behcet Disease: Overview - eMedicine Dermatology». Henta 28. mars 2009. 
  6. Petruzzelli GJ, Hirsch BE (August 1991). «Bell's palsy. A diagnosis of exclusion». Postgrad Med 90 (2): 115–8, 121–2, 125–7. 
  7. Ørbeck, Beate (2008). «Selektiv mutisme hos barn». Tidsskrift for Norsk Psykologiforening. Henta 27. desember 2014. 
  8. Freudenreich, O (Desember 2012). «Differential Diagnosis of Psychotic Symptoms: Medical "Mimics"». Psychiatric Times. Arkivert frå originalen 4. juni 2013. Henta 27. desember 2014. 
  9. Kwan ES, Wolpert SM, Hedges TR, Laucella M (February 1988). «Tolosa-Hunt syndrome revisited: not necessarily a diagnosis of exclusion». AJR Am J Roentgenol 150 (2): 413–8. 
  10. L. Waldum, H. (10. februar 2002). «Legemiddelbehandling av irritabel tarm-syndrom». Legemidler i praksis. Tidsskrift for Den norske legeforening. Henta 27. desember 2014. 
  11. Cash BD, Chey WD (Juni 2004). «Irritable bowel syndrome - an evidence-based approach to diagnosis». Aliment. Pharmacol. Ther. 19 (12): 1235–45. [daud lenkje]
  12. Cash BD, Chey WD (Desember 2003). «Advances in the management of irritable bowel syndrome». Curr Gastroenterol Rep 5 (6): 468–75. 
  13. Straumsheim Grønli, Kristin (8. oktober 2003). «Babyer bør sove i egen seng». Forskning.no. Henta 27. desember 2014. 
  14. Svendsen, Margrethe (2008). «Påvisning av Helicobacter pylori hos nyfødte og spedbarn. Hva er smitteveien og kan bakterien være av betydning ved krybbedød?» (PDF). Medisinske Fakultet. Universitetet i Oslo. Henta 27. desember 2014. 
  15. Maltsman-Tseikhin, A; Moricca, P; Niv, D (Juni 2007). «Burning mouth syndrome: will better understanding yield better management?». Pain practice : the official journal of World Institute of Pain 7 (2): 151–62. 
  Denne medisinartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.