Differensialdiagnose
Ein differensialdiagnose (stundom forkorta DDx, ddx, DD, D/Dx eller ΔΔ) er ein systematisk diagnostisk metode som vert nytta for å identifisere nærværet av ei spesifikk eining der fleire alternativ er moglege.[1][2] Prosessen kan omtalast som differensialdiagnostikk.[3]
Metoden er ein eliminasjonsprosess, eller i det minste ein informasjonssamlande prosess som snevrar inn aktuelle moglegheitar ved å bruke ulike prov, som til dømes symptom, anamnese og medisinsk kunnskap for å justere epistemiske fortrulegskapar i tankane til legen.[3]
Differensialdiagnosar vert nytta av legar og anna helsepersonell for å diagnostisere spesifikke sjukdommar i ein pasient, eller for å eliminere beinveges livstrugande tilstandar. Ofte vert kvart av alternativa i ein sjukdom kalla for ein differensialdiagnose: bronkitt kan vere ein differensialdiagnose ved evaluasjonen av hoste, som endar opp med den endelege diagnosen, nemleg forkjøling.
Differensialdiagnosar kan reknast for å inkludere den hypotetisk-deduktive metoden, sidan legen kan rekne potensielle sjukdommar eller tilstandar for å vere sanne eller usanne hypotesar.
Sjå òg
endreKjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Differential diagnosis» frå Wikipedia på engelsk, den 28. desember 2014.
- ↑ Aabakken, Lars (14. februar 2009). «differensialdiagnose». Store Norske Leksikon. Henta 28. desember 2014.
- ↑ Nylenna, Magne (13. februar 2009). «differensialdiagnose». Store Medisinske Leksikon. Henta 28. desember 2014.
- ↑ 3,0 3,1 Bruusgaard, Dag (13. februar 2009). «differensialdiagnostikk». Store Medisinske Leksikon. Henta 28. desember 2014.
