Ellen Winther Lembourn

	Ellen Winther Lembourn
	;
Fødd	11. august 1933
Fødestad	Aarhus
Død	13. august 2011 (78 år)
Dødsstad	København
Fødenamn	Ellen Sørensen
Opphav	Kongeriket Danmark
Sjanger	opera
Instrument	vokal
Stemmetype	sopran
Verka som	skodespelar, operasongar, stemmeskodespelar
Gift med	John Winther, Hans Jørgen Lembourn

Ellen Winther Lembourn (11. august 1933–13. august 2011) var ein dansk operasongar (sopran) og skodespelar.^[1]

Bakgrunn

Winther var dotter av kjøpmannen Laurits Sørensen og kona hans Esther. Systera hennar er utdanna fiolinist og har vore tilsett i Det Kongelige Kapel.

Winther vart utdanna som musikkpedagog frå Jydsk Musikakademi i 1955 og to år seinare frå Det Kongelige Teater som operasongar. Same år debuterte ho som Cherubino i Figaros Bryllup.

I perioden 1957–1987 var Winther tilsett som operasongar ved Det kongelige Teater, der ho også hadde fleire roller i skodespel. Parallelt med dette hadde ho fleire gjesteframsyningar, blant anna ved Den Jyske Opera og i 1964 ved operaen i Kiel. I dei fyrste åra av karrieren song ho ei rekkje subretteroller. Seinare fekk ho mulighet til å utfalde seg i koloraturfaget, blant anna som Adele i Flaggermusen og Violetta i La Traviata.

Med sitt allsidige song- og skodespelartalent opparbeidde Winther seg etter kvart eit stort publikum, ikkje minst gjennom sine mange framsyningar i film og på tv (oprettane Jomfruburet, Flaggermusen og Valsedrømmer), i revy (Cirkusrevyen 1974) og musikalar som Sound of Music og Skaf mig en tenor.^[2]

I 1962 vann Wither Dansk Melodi Grand Prix med songen «Vuggevise». I den internasjonale finalen i Luxembourg enda ho som nummer 10 av 16 deltakarar.^[3]

I fjernsynsserien Matador spela Winther rolla som Minna Varnæs.

I 1968 mottok Winther Elisabeth Dons Mindelegat og i 1996 Olaf Poulsens Mindelegat. 19. desember 1983 vart ho utnemnd til riddar av Dannebrogordenen.

Frå 1960 til 1966 var Ellen Winther gift med pianisten John Winther, og paret fekk to barn. Ho var gift med forfattaren og politikaren Hans Jørgen Lembourn frå 1973 til han døydde i 1997.^[2]