Fennikel
| Fennikel | |
 Fennikel | |
| Systematikk | |
| Rike: | Planteriket Plantae |
| Overrekkje: | Landplantar Embryophyta |
| Rekkje: | Karplantar Tracheophyta |
| Underrekkje: | Frøplantar Spermatophytes |
| Orden: | Skjermplanteordenen Apiales |
| Familie: | Skjermplantefamilien Apiaceae |
| Slekt: | Foeniculum |
| Art: | Fennikel F. vulgare |
| Vitskapleg namn | |
| Foeniculum vulgare | |
Fennikel er ein fleirårig urt i skjermplantefamilien. Han er ein inntil 1 meter høg plante med blågrøne, findelte blad og gule blomar i store skjermar utan stor- eller småsveip. Fennikel stammar frå middelhavsområdet og finst av og til forvilla på avfallsplassar i Noreg. Fleire underartar, krydderfennikel, F. vulgare ssp piperitum, knollfennikel, F. vulgare ssp azoricum, med fortjukna bladslire og -stilk, og hagefennikel, F. vulgare ssp dulce. Minifennikel er små og avlange.
Den eteriske olja i fruktene har sterk, aromatisk lukt og søt smak, og har sidan oldtida vore brukt som smaksstoff og i medisinen.
Fennikel kan brukast også som grønsak, rå eller kokt. Det mjuke, saftige fruktkjøtet har ein søtaktig smak, som anis. Blada kan brukast som smakstilsetjing i salatar, og som pynt. Friske skot kan brukast som dill. Fruktene er brukt som krydder i bakverk og frøa i forskjellige retter av kjøt, fisk og sopp. Fenikkel innehelt om lag 31 mg vitamin C, 396 mg kalium, 3,3 g kostfiber, 90 % vatn, 0,4 g feitt og 110 kJ tilført energi per 100 g etande vare.
Namnet fennikel er frå lågtysk, eigentleg diminutiv av latinsk foenum, 'høy'.
Kjelder endre
- «fennikel» i Store norske leksikon, snl.no.
