George Marshall
George Catlett Marshall (31. desember 1880–16. oktober 1959) var ein USA-amerikansk militær-offiser og politikar frå delstaten Pennsylvania. Han er særleg kjent som utviklaren av Marshall-planen, det økonomiske programmet for Europa etter andre verdenskrigen.
| George Marshall | |||
 | |||
| Fødd | 31. desember 1880 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Uniontown | ||
| Død | 16. oktober 1959 | ||
| Dødsstad | Washington | ||
| Rang | General of the Army, general | ||
| Eining | United States Army | ||
| Konfliktar | den fyrste verdskrigen, andre verdskrigen, Den filippinsk-amerikanske krigen, Vestfronten, Meuse-Argonne-offensiven | ||
Marshall deltok i 1. verdskrigen som stabssjef i USA-hæren under kampane i Frankrike. Etter verdskrigen var han adjutant hos general John J. Pershing til 1924, deretter stasjonert i Kina i tre år. I 1939 utnemnd til sjef for USAs generalstab og øvstkommanderande for krigsstyrkane. Han sette igjennom allmenn verneplikt i USA og var ei drivande kraft bak invasjonen i Normandie. Marshall deltok på Casablanca-konferansen, Teheran-konferansen og Jalta-konferansen. Han gjekk av som øvstkommanderande i november 1945, i staden sende president Harry S. Truman han til Kina for å få forsone dei kinesiske nasjonalistane og Chiang Kai-shek med kommunistane, eit oppdrag som mislukkast. Marshall var utanriksminister 1947–49, i den tida sentral i arbeidet med den økonomiske planen som skulle få fart på næringslivet i Europa og sikre det kapitalistiske systemet, ein plan som fekk namn etter han. Etter Koreakrigen braut ut tok Marshall i september over som forsvarsminister. Grunna sjukdom trekte han seg frå embetet i september 1951.
Marshall vart i 1953 tildelt Nobels fredspris.
Kjelder
endre- Norsk Allkunnebok. VIII. bandet. 1957