Gransherad stavkyrkje
Gransherad stavkyrkje var ei stavkyrkje i Gransherad i Notodden kommune i Telemark. Ho vart riven i 1849, etter at dagens Gransherad kyrkje stod klar.
Stavkyrkja er omtala i 1369,[1] og ho skal ha vore vigsla til Olav den heilage.[2] At det dreide seg om ei stavkyrkje, skal gå fram av ein synfaringsrapport frå 1668,[3] og kyrkja skal ha vore av samme type som Sauland stavkyrkje, ei einskipa kyrkje med omgang og ei rekkje gavlar. Lorentz Dietrichson antydar i sitt stavkyrkjeverk at kyrkja i Gransherad var av ein sein type utan ornament av drakehovud. Derimot hadde ho «staaende, kronede karyatider paa stolperne», noko som går fram av bevarte portalplankar i Oldsaksamlinga. Desse er krona av ein løvefigur (venstre planke) og to bjørnar.
Frå stavkyrkja er elles bevart ein kross og eit kristushovud. Siste messe i kyrkja vart halde 11. august 1849. Deretter vart kyrkja riven 20.–21. august.
Endå ei stavkyrkje?
endreEin tradisjon vil ha det til at det i si tid stod ei stavkyrkje også ved Grandås, nær eit gamalt gudehov ved garden Håve.[4] Det skal vere merkje å sjå etter kyrkja, og i 1940 vart det planta eit eiketre der inngangen skal ha vore. Krossen som er omtala over, kan tenkast å stamme frå denne kyrkja, som skal ha forfalle etter Svartedauden.
Kjelder
endre- Dietrichson, Lorentz (1892). «Gransherred kirke». De norske stavkirker. Cammermeyer. s. 420–422.
- Sønmør, Ingunn Mælandsmo (1999). Gransherad kyrkje: Frå dei eldste tider til i dag. Notodden. s. 10–21.
- Henriksveen, Herman, red. (1986). Kirker i Telemark. Stathelle: Flora forlag. s. 60–61. ISBN 82-90695-00-4.
- Denne artikkelen bygger på «Gransherad stavkirke» frå Wikipedia på bokmål, den 9. september 2020.
Bakgrunnsstoff
endre- Brendalsmo, Jan: Kildegjennomgang: Middelalderske kirkesteder i Telemark (Riksantikvaren, 2016), s. 32–33
- Gransherad stavkyrkje i kulturminnesok.no, nettstaden til Riksantikvaren
Fotnotar
endre- ↑ Diplomatarium Norvegicum V:261
- ↑ Brendalsmo (2015), s. 32.
- ↑ Dietrichson (1892), s. 421.
- ↑ Sønmør et al (1999), s. 10.