Gravkyrkja
Gravkyrkja er ei kyrkje i Det kristne kvarteret i Gamlebyen i Jerusalem. Kyrkja skal ifølgje kristen tradisjon omfatta både Golgata, staden for krossfestinga av Jesus,[1] og grava som han gjenoppstod frå.[2] Som del av Gamlebyen er kyrkja rekna som ein del av verdsarva av UNESCO.[3]
Kyrkja blei oppført av den romerske keisaren Konstantin den store på 300-talet, og har vore ein kristen valfartsstad sidan. Ho blei herja av dei persiske Sassanidane i 614, og seinare gjenoppbygd av krossfararar i 1130. Kyrkja er seinare blitt øydelagd og gjenoppbygd fleire gonger. Den noverande kyrkja er frå 1810.
Gravkyrkja blir driven av fleire kyrkjesamfunn i fellesskap. Den gresk-ortodokse kyrkja har største delen av kyrkjeområdet, som også omfattar hovudkvarterte til deira patriark av Jerusalem. Den armenske og den katolske kyrkja er dei to nest viktigaste kyrkjesamfunna i drifta av Gravkyrkja. Dei koptiske, syriske og etiopiske ortodokse kyrkjene har òg delar. Protestantar er ikkje representerte i kyrkja, og mange føretrekk Hagegrava som valfartsstad og mogleg døds- og gravstad for Jesus.
Innan austleg kristendom er kyrkja kjend som Oppstandelsekyrkja (gresk Ναός της Αναστάσεως (Naos tis Anastaseos), armensk Surp Harutyun), medan ho i vestleg tradisjon er kalla for Gravkyrkja eller Kyrkja til den heilage grava (latin: Ecclesia sancti Sepulchri).
Historie
endreDen første kyrkja
endreEusebius fortel i Vita Constantinus at det på staden der Gravkyrkja seinare blei bygd tidlegare stod eit tempel vigd Venus.[4] Den seinare keisaren Konstantin gav i 325 eller 326 ordre om at staden skulle ryddast for å gje plass til ei ny kyrkje. Den heilage Makarius fekk i oppdrag å oppføra henne.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Den hellige gravs kirke» frå Wikipedia på bokmål, og «Church of the Holy Sepulchre» frå Wikipedia på engelsk den 20. desember 2016.
- ↑ Sacred Destinations: «Church of the Holy Sepulchre, Jerusalem»
- ↑ «Den hellige gravs kirke», Store norske leksikon, 27. november 2014, henta 19. desember 2016
- ↑ «UNESCO World Heritage».
- ↑ Christian Classics Ethereal Library: «Table of Contents»