Hn/Barkeljod
- Sidor som ligg under «Hn» er skrivne på høgnorsk. Denne finst òg i gjeldande rettskriving — sjå «Glottal».
Barkeljod, eller barke-medljod (glottal konsonant), er ljod som vert frambore ved at røystebandi gjeng saman.[1][2] Sjølvljod er oftast framborne med barken, men barke-medljod tarv ikkje vera klangføre.
På norsk hev me eitt barkeljod: Den klanglause gnikeljoden [h].
Døme
endre| IPA | Utgreiding | Døme | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Mål | Rettskriving | IPA | Tyding | ||
| ʔ | barke-stengeljod | dansk | hånd | [ˈhʌ̹nʔ] | hand |
| ɦ | klangført barke-gnikeljod | tsjekkisk | hlava | [ˈɦlava] | hovud |
| h | klanglaust barke-gnikeljod | valsk | haul | [ˈhaɨl] | sol |
Kjeldor
endreFotnotar
endre- ↑ Sivertsen 1967 s. 45.
- ↑ «glottal» i Store norske leksikon, snl.no.
- Denne teigen byggjer på «Glottaler» frå Wikipedia på bokmål, og «Glottal consonant» frå Wikipedia på engelsk den 3. september 2020.