Jacques Labillardière
Jacques-Julien Houtou de Labillardière (fødd 28. oktober 1755 i Alençon, daud 8. januar 1834 i Paris) var ein fransk botanikar. Forkortinga Labill. blir brukt om takson som blei vitskapleg skildra av Jacques Labillardière.
Jacques Labillardière | |||
| |||
Fødd | 28. oktober 1755 Alençon | ||
---|---|---|---|
Død | 8. januar 1834 Paris | ||
Nasjonalitet | Frankrike | ||
Område | botanikk | ||
Yrke | botanikar, oppdagar, plantesamlar, zoologisk samler | ||
Institusjonar | Jardin des Plantes | ||
Alma mater | Université de Montpellier | ||
Medlem | Det franske vitskapsakademiet Kungliga Vetenskapsakademien Académie nationale de médecine |
Labillardière utførte lange reiser i Sør-Europa og Syria. I 1791 blei han med på Joseph-Antoine Raymond de Bruny d'Entrecasteaux sin ekspedisjon for å leita etter Pérouse-ekspedisjonen til Oseania. Her fann han mange nye plantar, og gav ut den første floraen for regionen.
I 1816 blei han vald inn som utanlandsk medlem i Det svenske vitskapsakademiet i Stockholm.
Bibliografi
endre- Icones plantarum Syriæ rariorum (1791-1812, med 58 koparstikk)
- Novæ Hollandiæ plantarum specimen (1804-06, med 265 koparstikk)
- Sertum austro-caledonicum (1824-25)
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Jacques-Julien Houtou de Labillardière» frå Wikipedia på svensk, den 4. november 2018.
- Wikipedia på svensk oppgav desse kjeldene: Ja
- Labillardière, Jacques-Julien Houtou de i Nordisk familjebok (2:a upplagan, 1911)
Bakgrunnsstoff
endre- Edward Duyker Citizen Labillardière: A Naturalist’s Life in Revolution and Exploration (1755—1834), Miegunyah/Melbourne University Press, Melbourne, 2003, ISBN 0-522-85010-3, Paperback reprint, 2004, ISBN 0-522-85160-6