Madeline Bell

amerikansk songar

Madeline Bell (fødd 23. juli 1942) er ein amerikansk soulsongar som vart kjend i Storbritannia i 1960-åra.

Madeline Bell

Madeline Bell på scenen
Fødd23. juli 1942 (82 år)
FødestadNewark
OpphavUSA
Aktiv1965–i dag
SjangerSoul
Instrumentvokal
Tilknytte artistarSandpebbles, Dusty Springfield, Blue Mink, Ashman-Reynolds, Spike Edney's All Star Band (S.A.S.)
PlateselskapRPM, RCA
Verka somSongar og låtskrivar

Ho arbeidde mykje som studiomusikar, mest kjend for arbeidet sitt med Dusty Springfield. Den første solohitten hennar var ein coverversjon av Dee Dee Warwick-singelen «I'm Gonna Make You Love Me», som gjorde det betre i USA enn originalen.

Madeline vart med i pop-comboen Blue Mink, som hadde fleire hittar i Storbritannia.[1] Bell song korvokal for mange artistar og i 1975 song ho i Eurovision Song Contest i Stockholm i Sverige som korist for den tyske songen «Ein Lied Kann Eine Brücke Sein» av Joy Fleming. Ho song òg i den franske discogruppa Space.

Solodiskografi

endre
  • Bell's a Poppin' (1967)
  • Doin' Things (1968)
  • I'm Gonna Make You Love Me (1968)
  • Madeline Bell (1971)
  • Comin' Atcha (1973)
  • This Is One Girl (1976)
  • Beat out That Rhythm on a Drum (1998)
  • Blessed (2000)

Kjelder

endre
  1. Larkin, Colin (1993). The Guinness Who's Who of Seventies Music. s. 85. ISBN 0-85112-727-4. 

Bakgrunnsstoff

endre