Madeline Bell
amerikansk songar
Madeline Bell (fødd 23. juli 1942) er ein amerikansk soulsongar som vart kjend i Storbritannia i 1960-åra.
Madeline Bell | |||
Madeline Bell på scenen | |||
Fødd | 23. juli 1942 (82 år) | ||
---|---|---|---|
Fødestad | Newark | ||
Opphav | USA | ||
Aktiv | 1965–i dag | ||
Sjanger | Soul | ||
Instrument | vokal | ||
Tilknytte artistar | Sandpebbles, Dusty Springfield, Blue Mink, Ashman-Reynolds, Spike Edney's All Star Band (S.A.S.) | ||
Plateselskap | RPM, RCA | ||
Verka som | Songar og låtskrivar |
Ho arbeidde mykje som studiomusikar, mest kjend for arbeidet sitt med Dusty Springfield. Den første solohitten hennar var ein coverversjon av Dee Dee Warwick-singelen «I'm Gonna Make You Love Me», som gjorde det betre i USA enn originalen.
Madeline vart med i pop-comboen Blue Mink, som hadde fleire hittar i Storbritannia.[1] Bell song korvokal for mange artistar og i 1975 song ho i Eurovision Song Contest i Stockholm i Sverige som korist for den tyske songen «Ein Lied Kann Eine Brücke Sein» av Joy Fleming. Ho song òg i den franske discogruppa Space.
Solodiskografi
endre- Bell's a Poppin' (1967)
- Doin' Things (1968)
- I'm Gonna Make You Love Me (1968)
- Madeline Bell (1971)
- Comin' Atcha (1973)
- This Is One Girl (1976)
- Beat out That Rhythm on a Drum (1998)
- Blessed (2000)
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Madeline Bell» frå Wikipedia på engelsk, den 26. oktober 2011.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Larkin, Colin (1993). The Guinness Who's Who of Seventies Music. s. 85. ISBN 0-85112-727-4.
Bakgrunnsstoff
endre- Madeline Bell på Allmusic
- Madeline Bell ved The Internet Movie Database (IMDb)