Max Beckmann
Max Carl Friedrich Beckmann (12. februar 1884–27. desember 1950) var ein tysk målar og grafikar, fødd i Leipzig. Han vert rekna som ein av dei store ekspresjonistiske kunstnarane. Særleg spela han ei rolle som særprega teiknar, portrettør og subtil illustratør.
| Max Beckmann | |
 | |
| Statsborgarskap | Tyskland |
| Fødd | 27. februar 1884 Leipzig |
| Død |
27. desember 1950 (66 år) |
| Yrke | kunstmålar, bilethoggar, bygningstegner, grafikar, skribent, universitetslærar, grafikar, illustratør |
| Språk | tysk |
| Medlem av | Bayerische Akademie der Schönen Künste, Berlin-secesjonen, Accademia delle Arti del Disegno |
| Max Beckmann på Commons | |
Etter å ha vitja både Paris og Italia busette Beckmann seg i Berlin i 1904, der han var eit aktiv medlem av Berliner Sezession. Han måla då dramatiske verk i stor målestokk. Frå 1911 byrja han å skape sin eigen stil påverka av modernismen, særleg Pablo Picasso og kubismen.
Han deltok i fyrste verdskrigen som sanitetssoldat. Dei lidingane han då var vitne til førte til at han forma eit ekspresjonistisk forvrengt biletspråk. Natta frå 1918/19 er eit hovudverk frå denne tida. Åra frametter laga han fleire sjølvportrett der han, til dels i ei form som minte om den nye saklegdomen, søkte å avdekke det usikre ved eksistensen. I tillegg utvikla han ei forteljande og myteskapande måleform, særleg i ni triptykon han laga frå 1932 og utover.
Beckmann flytta til Nederland i 1937, då han vart kjend med at nazi-styresmaktene stilte ut hans verk som «entartet kunst». Ti år seinare emigrerte han til USA. Han døydde i New York.
Kjelder
endre- Aschehougs kunstleksikon, bind 4. 1996