Numicus var ei elv i det antikke Latium som rann ut i sjøen mellom byane Lavinium og Ardea i Italia. I følgje mytologien til Livus vart Aeneas gravlagd ved breidda av elva.[1]

Elva er òg skildra i antikke tekstar som ein elvegud kalla Numicius (gresk Nomikios). I følgje Ovid, reinser Numicus Aeanas for alle sine dødelege delar slik at han kan verte ein gud etter Venus si befaling. Guden vart kalla Indiges.[2]

Fotnotar

endre
  1. Titus Livius, The History of Rome, tr. Rev. Canon Roberts, Everyman's Library (London: J.M. Dent and Sons, 1912), Bok I, 2
  2. Ovid, Metamorphoses, Bok 14

Kjelder

endre