Paulet Island er ei sirkelforma øy med ein diameter på kring 1,5 km som ligg 5 km søraust for Dundee Island, utanfor nordaustenden av Den antarktiske halvøya. Ho består av lavastraumar dekte av ei sinderkjegle med eit lite krater på toppen. Geotermisk varme held delar av øya isfri og den unge morfologien til vulkanen indikerer at han har vore aktiv i løpet av dei siste 1 000 år.[1] Paulet Island vart oppdaga av ein britisk ekspedisjon (1839–1843) under James Clark Ross og vart namngjeven av han etter kaptein Lord George Paulet i Royal Navy.

Paulet Island
øy
Paulet Island, desember 2004
Land  Antarktis
Del av Joinville-øyane
Stad Antarktis
 - koordinatar 63°35′S 55°47′W / 63.583°S 55.783°W / -63.583; -55.783
Høgaste punkt
 •  høgd 353 moh.
Lengd 1,5 km
Areal 3,2 km²
Folketal 0
Administrert under Antarktistraktaten
Vulkantype Sinderkjegle[1]
Siste utbrot Ukjend
Kart
Paulet Island
63°35′00″S 55°47′00″W / 63.583333333333°S 55.783333333333°W / -63.583333333333; -55.783333333333
Kart over Graham Land, Paulet Island er vist son nr. 10
Kart over Graham Land, Paulet Island er vist son nr. 10
Kart over Graham Land, Paulet Island er vist son nr. 10
Paulet Island is located in Antarktis
Paulet Island (Antarktis)
Wikimedia Commons: Paulet Island
[1]

I 1903 under Den svenske antarktiskekspedisjonen leia av Otto Nordenskiöld vart skipet hans «Antarctic» knust av isen utanfor øya.

På Paulet Island er det over 200 000 adeliepingvinar, og vert mykje vitja av turistar.

Galleri

endre

Sjå òg

endre

Kjelder

endre

Bibliografi

endre
  • Antarctica. Sydney: Reader's Digest, 1985, pp. 152–159.
  • Child, Jack. Antarctica and South American Geopolitics: Frozen Lebensraum. New York: Praeger Publishers, 1988, pp. 69, 72.
  • Lonely Planet, Antarctica: a Lonely Planet Travel Survival Kit, Oakland, CA: Lonely Planet Publications, 1996, 302.
  • Stewart, Andrew, Antarctica: An Encyclopedia. London: McFarland and Co., 1990 (2 volumes), p 752.
  • U.S. National Science Foundation, Geographic Names of the Antarctica, Fred G. Alberts, ed. Washington: NSF, 1980,
  • LeMasurier, W.E.; Thomson, J.W., red. (1990). Volcanos of the Antarctic Plate and Southern Oceans. American Geophysical Union. s. 512. ISBN 0-87590-172-7. 

Bakgrunnsstoff

endre