San Lazzaro degli Armeni
San Lazzaro degli Armeni (armensk: «Սուրբ Ղազարոս Կղզի», St. Lasarus-øya) er ei lita øy i Venezialagunen, like vest for Lido. Heile øya er dekt av eit kloster, som er moderhuset til Mekhitaristordenen. Øya er eit av dei fremste sentera for armensk kultur i verda.
Øya ligg noko isolert frå dei andre øyane som danna sjølve byen Venezia, og dette gjorde at ho vart nytta som karantenestasjon og ein koloni for spedalske frå 1100-talet av. Derfor fekk ho namn etter St. Lasarus, vernehelgenen for dei spedalske. Ho vart forlaten på 1500-talet og i 1717 vart ho gjeve av styresmaktene i Venezia til ei gruppe armenske munkar som hadde rømd frå tyrkisk forfølging fem år tidlegare og som no var under paven sitt vern. Mekhitar og dei sytten munkane hans grunnla eit kloster, gjenreiste den gamle kyrkja og gjorde øya 30 000 m² større, om lag fire gonger så stor som ho opphavleg var.
Den kloke grunnleggaren gjorde mekhitaristordenen til eit av dei fremste sentera for orientalske studiar. Klosteret gav ut historiske, språkvitskaplege og litterære verk frå og om Armenia og vart kjend for lærdskap og nøysemd, i tillegg til dei vakre bøkene. San Lazzaro har i dag eit bibliotek med 150 000 bøker og eit museum med over fire tusen armenske manuskript og mange arabiske, indiske og egyptiske lekamar som vart samla inn av munkane eller som dei fekk i gåver.
Bakgrunnsstoff endre
Kjelder endre
- Denne artikkelen er basert på ei omsetjing av artikkelen San Lazzaro degli Armeni frå Engelsk Wikipedia .