Solomon Lozovskij

Solomon Lozovskij (16. mars 1878–12. august 1952) var ein ukrainsk jødisk kommunist, ein kollega av Vladimir Lenin, og ein framståande person i den sovjetiske regjeringa og den sovjetiske fagorganisasjonen. Han var au leiar i avdelinga for internasjonale samband ved den høgre partiskolen. Han vart fødd i 1878 i Ukraina og vart medlem av bolsjevik-fraksjonen i Russlands Sosialdemokratiske Arbeidarparti, det seinare kommunistpartiet, i 1901.

Solomon Lozovskij
Fødd	russisk Соломон Лозовский 16. mars 1878 Alexandrovsky Uyezd
Død	12. august 1952 (74 år)
Statsborgar av	Sovjetunionen, Det russiske imperiet
Parti	Sovjetunionens kommunistiske parti
Yrke	politikar, journalist, fagforeiningsleiar, revolusjonær, universitetslærar, kommunist
Institusjonar	Høyskolen under SUKPs sentralkomite
Medlem	Sentralkomiteen i det sovjetiske kommunistpartiet Sovjetunionens sentrale eksekutivkomité Den allrussiske sentrale eksekutivkomité Profintern Jewish Anti-Fascist Committee
Alle verv	medlem av Sovjetunionens øverste sovjet

Lozovskij var generalsekretær i Profintern, den Raude Faglege Internasjonalen, frå 1921 til 1937. I 1939 var Lozovskij ein av tre viseutanriksministrar under utanriksminister Vjatsjeslav Molotov. Under krigen var han aktiv i den regjeringsstøtta Jødiske Anti-Fascistiske Komitéen. Han vart arrestert og truleg torturert under den antisemittiske kampanjen Josef Stalin sette i gang ca 1950.

Trass i eit veldig press, vedgjekk Lozovskij aldri skuld og impliserte aldri andre under rettssaka, som au har vorte kalla den siste Moskvaprosessen. Den stenografiske rapporten frå rettssaka vart offentleggjord i 1994.

Lozovskij vart avretta den 12. august 1952 saman med 13 andre tidlegare medlemmer av Den Jødiske Anti-Fascistiske Komitéen.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Solomon Lozovsky» frå Wikipedia på engelsk, den 25. juni 2006.