Sons of the Silent Age
| Sons of the Silent Age Song av David Bowie frå albumet “Heroes” | ||
| Utgjeve | 14. oktober 1977 | |
| Innspelt | Juli–august 1977 | |
| Sjanger | Kunstrock | |
| Lengd | 3:15 | |
| Selskap | RCA | |
| Låtskrivar(ar) | David Bowie | |
|---|---|---|
| Produsent | David Bowie, Tony Visconti | |
«Sons of the Silent Age» er ein song skriven av David Bowie i 1977 for albumet “Heroes”. I følgje Brian Eno var dette den einaste songen på albumet som var komponert før innspelinga kom i gang. Alle dei andre songane vart improviserte fram i Hansa by the Wall studio. Bowie sjølv indikerer at Sons of the Silent Age på eit stadium kunne ha blitt tittelen på albumet, i staden for “Heroes”.[1]
Biografen David Buckley merka seg «dommedagsaktige saksofon-drivne vers sett upassande ved sidan av cheesy refreng».[2] Teksten er tolka å på ny utforske psykotisk tilbaketrekking, som Bowie hadde utforska på Low («Pacing their rooms just like a cell’s dimensions»), i tillegg til at han refererer til karakterar frå songen «The Supermen» frå 1970 («They never die they just go to sleep one day»)[3] på albumet The Man Who Sold the World. Forfattaren Nicholas Pegg spekulerte i om linja «platforms, blank looks, no books» synte til nazi-regimet.[4]
Andre utgjevingar endre
- Bowie framførte songen på Glass Spider-turneen i 1987 og opptak finst på albumet og videoen Glass Spider. På denne versjonen av songen er refrenget sungen av sologitaristen i bandet, Peter Frampton
- Songen kom ut i plateboksen Sound + Vision (1989)
Andre versjonar endre
- Philip Glass – “Heroes” Symphony (1996)
- Danny Michel – Loving the Alien: Danny Michel Sings the Songs of David Bowie (2004)
Kjelder endre
- Denne artikkelen bygger på «Sons of the Silent Age» frå Wikipedia på engelsk, den 19. august 2021.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ NME interviews (1977) cited at Bowie: Golden Years Arkivert 3. juli 2007 ved Wayback Machine.. Henta 20. mai 2007.
- ↑ David Buckley (1999). Strange Fascination - David Bowie: The Definitive Story: p.321
- ↑ Roy Carr & Charles Shaar Murray (1981). Bowie: An Illustrated Record: p.92
- ↑ Nicholas Pegg (2000). The Complete David Bowie: p.195