Uranusmånen Miranda
Miranda er ein av månane til Uranus. Månen har dramatiske ytetrekk av uvisst opphav. Han vart oppdaga på teleskopbilete 16. februar 1948 av Gerard P. Kuiper frå McDonald-observatoriet i vestre Texas. Han var den siste månen som vart oppdaga før Voyager 2 vitja uranussystemet.
 Miranda fotografert av Voyager 2 | |||||||||
| Oppdaging | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oppdaga av | Gerard Kuiper | ||||||||
| Oppdagingsdato | 1948 | ||||||||
| Baneskildring | |||||||||
| Eksentrisitet | ~0,0013 | ||||||||
| 1,413479 dagar | |||||||||
| Banehelling | 4,34° | ||||||||
| Satellitt av | Uranus | ||||||||
| Fysiske eigenskapar | |||||||||
Snittdiameter | 471,6 km | ||||||||
| 700 000 km² | |||||||||
| Masse | 6,59·1019 kg | ||||||||
| 0,079 m/s² | |||||||||
| synkron | |||||||||
| ?° | |||||||||
| Albedo | 0,34 | ||||||||
| |||||||||
Ein type ytetrekk som Miranda har vert kalla korona, og det finst tre av desse. Ein kjenner ikkje til at andre objekt i solsystemnet har denne typen ytetrekk. Koronaene har få krater og inneheld samlingar med dalar og rekkjer med høgre terreng. Dei har skarpe grenser til områda som har mykje krater, og som ein reknar med er eldre.
Forskarar har ulike meiningar om korleis koronaene oppstod.
Kjelder
endre- «Miranda: Overview» Arkivert 2015-10-16 ved Wayback Machine. - NASA Solar System Exploration