Vårknipe
|
«Vidja velter,
Etter Karen Festøy frå Vartdal.[1]
|
Vårknipe viser til den mangelen på fôr som kan finna stad mot slutten av vinteren og byrjinga av våren, før vekstsesongen har kome i gang. I dag kan ein også bruka omgrepet om matsituasjonen for ville dyr, som også kan ha problem med å finna føde mot slutten av vinteren.[2]
Til forskjell frå ein praksis som sveltefôring var denne hendinga utilsikta, og kunne koma av ein dårleg haust eller ein langvarig vinter. For å hjelpa dyra kunne ein bruka uvanlege fôrtypar, som mose, tang, tare og bork.
Vårknipa kan finna stad i høve der ein berre bruker eigendyrka fôr til husdyr, men blir i dag hindra av kraftfôrbruk og liknande.
Sjå og
endreKjelder
endre- ↑ Bjørndal 1949
- ↑ Grimen, Bjørn (10. mars 2010). «Svaner bukket under i vårknipa». Nrk Rogaland. «Sangsvanene tåler masse kulde, bare de får mat. Nå har de ikke fått mat og de har vaklet rundt her og dødd i store mender, sier Dagestad.»
- Vårknipe i Nynorskordboka
- Bjørndal, Martin (1949), «Vårknipa», Segn og tru – Folkeminne frå Møre
- Denne artikkelen bygger på «Vårknipa» frå Wikipedia på bokmål, den 25. januar 2010.