Weirbreen
Weirbreen er ein isbre 15 km lang og den vestlege av to brear som flyt nordover til sørlege delen av Barilari Bay på vestkysten av Graham Land. Han vart først oppdaga og grovt kartlagt i 1909 av Den franske antarktisekspedisjonen under Charcot. Han vart kartlagt i 1935-36 av British Graham Land Expedition (BGLE) under Rymill og seinare kalla opp etter William D. Weir, 1. vicomte Weir av Eastwood, og sonen hans, James K. Weir, som medverka til å bestale kostnaden av BGLE, 1934-37.
| Weirbreen | |||
| isbre | |||
| Land |  Antarktis
| ||
|---|---|---|---|
| Stad | King Edward VII Land | ||
| - koordinatar | 66°4′S 64°42′W / 66.067°S 64.700°W | ||
| Lengd | 15 km | ||
| Administrert under | Antarktistraktaten | ||
 Weirbreen 66°04′00″S 64°42′00″W / 66.0667°S 64.7°W | |||
  Weirbreen (Antarktis)
| |||
Kjelder
endre
Denne artikkelen inneheld stoff som er offentleg eige frå United States Geological Survey-artikkelen «Weir Glacier» (innhald frå Geographic Names Information System).