Adolf Fonahn
Adolf Mauritz Fonahn (15. juni 1873–21. august 1940)[1] var ein norsk medisinalhistorikar, orientalist og numismatikar frå Hedrum i Vestfold.
Adolf Fonahn | |||
| |||
Fødd | 15. juni 1873 Hedrum kommune | ||
---|---|---|---|
Død | 21. august 1940 Oslo | ||
Nasjonalitet | Noreg | ||
Område | medisinens historie, medisin | ||
Yrke | lege, historikar, orientalist | ||
Medlem | Det Norske Videnskaps-Akademi |
Fonahn vart utdanna cand. med. i 1899. I 1909 vart han universitetsstipendiat i medisinalhistorie, frå 1917 var han dosent. To år seinare vart han styrar for Myntsamlinga ved Universitetet i Oslo. År 1926 vart han konservator ved den asiatiske avdelinga ved Etnografisk Museum, Universitetet i Oslo.
Alt i studieåra tok Fonahn til å granske medisinalhistorie, jamsides fagstudiet. Han lærte seg gammalegyptisk og arabisk språk, og gjorde mange studieferder utanlands. Fonahn gav ut fleire viktige verk, til dømes Zur Quellenkunde der persischen Medizin i 1910. Særleg kjent vart seksbandverket Quaderni d'anantomia som kom i åra 1911-16. Dette verket om Leonardo da Vinci gav han ut saman med Halfdan Hopstock og Ove Vangensteen. Der makta dei tyde teksta på orgiginalteikningane, ei tekst skriven med «spegelskrift».
Kjelder
endre- Norsk Allkunnebok, IV. bandet, 1953
- ↑ Per Holck. «Adolf Fonahn». Norsk biografisk leksikon. Henta 6. mars 2016.