Amka

(Omdirigert frå Amqa)

Amka eller Amqa (עַמְקָה arabisk عمقا) er ein moshav i Matte Asher regionale kommune i Nord distrikt i Israel, nær Akko. Den jødiske landsbyen ligg omtrent der den tidlegare palestinsk-arabiske landsbyen hadde lege. Denne vart avfolka under den arabisk-israelske krigen 1948. Jeminittiske jødar, som kom frå Jemen, grunnla landsbyen Amka i 1949.

Amka
עַמְקָה
landsby
Land  Israel
Region Vest-Galilea
Distrikt Nord distrikt
Kommune Matte Asher
Koordinatar 32°58′46″N 35°9′48″E / 32.97944°N 35.16333°E / 32.97944; 35.16333
Folketal 597  (2011)[1]
Grunnlagd 1949
 •  Grunnlagd av Jemenittiske jødar
Kart
Amka
32°58′46″N 35°09′48″E / 32.979444444444°N 35.163333333333°E / 32.979444444444; 35.163333333333
Kart som viser Amka.
Kart som viser Amka.
Kart som viser Amka.
Wikimedia Commons: Amka

Palmer meinte at namnet Amka kom frå den arabiske forma av «djup»,[2] medan Ringgren meiner namnet kjem frå Beth Ha-Emek, ein by nemnt i Bibelen i Josva 19:27 som ein del av området til Asjer-stammen.[3]

Historie

endre

I romartida låg staden Kefar Amqa her.[4] Under Austromarriket vart staden kalla Amico.[treng kjelde]. I krossfarartida vart han kalla Amca.[4] I 1179 erobra Joscelin III landområdet som landsbyen låg på,[5] og i 1220 selde dottera til Jocelyn III, Beatrix de Courtenay og ektemannen hennar Otto von Botenlauben, greve av Henneberg, selde landområdet, inkludert Amca, til Den tyske riddarordenen.[6]

I 1283 vart staden nemnt som ein del av området til krossfararane under hudnaen mellom krossfararane i Akko og mamelukk-sultanen al-Mansur (Qalawun).[7]

Staden vart ein del av Det osmanske riket i 1517 i lag med resten av Palestina. Amqa stod oppført i osmanske skattelister i 1596 som ein del av Akko nahiya (underdistrikt) i Safad liwa', med eit folketal på 215.[8] Alle innbyggjarane var muslimar.[9] Landsbybuarane betalte skatt for avlingar som kveite, bygg, oliven, bomull og frukt, og andre typar varer, som geiter og bikubar.[8][10]

Tidleg på 1700-talet kom landsbyen under Shaykh Najm sin kontroll. Han hadde ein avtale om å selje bomull frå denne og andre landsbyane til den nederlandske handelsmannen Paul Maashook. Til gjengjeld skulle Maashook betale «miri»-skatten for desse landsbyane.[11] Den arabiske reisande al-Bakri al-Siddiqi, som vitja området midt på 1700-talet, sa at han bad i landsbyen etter å ha vitja festninga i Atlit.[4] I 1776 vart landsbyen nytta som ein base for Ahmad Jazzar Pasha til å knuse eit opprør leia av Ali, ein av sønene til Zahir al-Umar.[12]

Seint på 1800-talet vart landsbyen skildra som ein landsby av stein, på ei lita høgd i ein dal, omgjeve av olive og fikentre og dyrkbar mark. Det vart estimert at det budde kring 300 drusarar her.[13] Seinare vart innbyggjarar skildra som muslimar med ein landsbymoské. I 1887 bygde dei osmanske styresmaktene ein skule i ´Amqa.[4]

Landsbyen vart avfolka under den arabisk-isrealske krigen 1948,[14][15] og alt som var att etter den arabiske landsbyen var grunnskulen for gutar og ein moské.

Dei fleste arabiske bygningane i Amqa vart øydelagde av den israelske armeen seint i 1950-åra etter ordre frå den israelske regjeringa.[4][16][17] Moskéen og skulehuset vert i dag nytta som lager.[4][18]

Den arabiske folkesetnaden vart verande under krigsrett fram til 1966.

Kjelder

endre
  1. «Locality File». Israel Central Bureau of Statistics. 2011. Arkivert frå originalen (XLS) 23. september 2013. Henta 8. mars 2015. 
  2. Palmer, 1881, p. 40
  3. Ringgren, 2000, p. 204.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Khalidi, 1992, s.4
  5. Strehlke, 1869, pp. 10-11, No. 11; cited in Röhricht, 1893, RHH, p. 154, No. 579, cited in Frankel, 1988, pp. 257, 263
  6. Strehlke, 1869, pp. 43- 44, No. 53; cited in Röhricht, 1893, RHH, p. 248, No. 934 (16); cited in Frankel, 1988, p. 263
  7. Barag, 1979, p. 204
  8. 8,0 8,1 Hütteroth and Abdulfattah, 1977, p. 192. Quoted in Khalidi, 1992, p. 4
  9. 39 households, according to Hütteroth and Abdulfattah, 1977, p. 192
  10. Note that Rhode, 1979, p. 6 writes that the register that Hütteroth and Abdulfattah studied was not from 1595/6, but from 1548/9
  11. Cohen, 1973, p.12. Cited in Petersen, 2001, p. 93.
  12. Petersen, 2001, p. 93. Cohen, 1973, p. 94.
  13. Conder and Kitchener, 1881, SWP I, p. 145
  14. Nur-eldeen Masalha, red. (2005). Catastrophe remembered: Palestine, Israel and the internal refugees. Zed Books. s. 73. ISBN 978-1-84277-623-0. 
  15. Khalidi, 1992, p. 5
  16. Ellenblum, 2003, p. 177
  17. Torstrick Rebecca L. (2000) The Limits of Coexistence: Identity Politics i Israel University of Michigan Press, ISBN 0-472-11124-8 p 180
  18. Petersen, 2001, p. 93

Bakgrunnsstoff

endre