Anne-Marie Ørbeck
Anne-Marie Ørbeck (fødd 1. april 1911 i Oslo, død 6. mai 1996 i Bergen) var ein norsk komponist og pianist.
| Anne-Marie Ørbeck | |||
 | |||
| Fødd | 1. april 1911 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Oslo | ||
| Død | 5. juni 1996 (85 år) | ||
| Dødsstad | Bergen | ||
| Opphav | Noreg | ||
| Instrument | piano | ||
| Verka som | komponist, pianist | ||
Ho studerte piano i Oslo og Berlin hos Sandra Droucker. Ho har òg studerte hos Gustav Lange, Mark Lothar, Paul Höffer, Nadia Boulanger, Hanns Jelinek og Darius Milhaud. Ørbeck debuterte som pianist i Oslo i 1933 med Filharmonisk Selskabs Orkester. Sidan 1940 budde ho i Bergen.
Ørbeck komnerte særleg mykje vokalmusikk. Songsyklusen Vonir i blømetid var ein prisvinnar i ein konkurranse arrangert av Norsk Komponistforenings komposisjonskonkurranse i 1942. I tillegg har ho skrive songar med orkester, kor og salmar. Som pianist har ho komponert ein sonatine i tre satsar og fem kadensar til klaverkonsertar av Haydn og Mozart.
Ho har vorte mest kjend for orkesterverka sine. Ein concerttino for klaver og orkester hadde urpremiere i Berlin i 1938 med Herman Stange som dirigent, der ho sjølv var solist. Under den andre verdskrigen komponerte ho ein symfoni som vart urframført av Harmonien i 1954 med Carl von Garaguly som dirigent. Dette er eit av hennar mest spelte verk i lag med «Pastorale og Allegro» for fløyte og strykarar.
Kjelder
endre- «Anne-Marie Ørbeck». MIC Norsk musikkinformasjon. 2002. Henta 12. februar 2009.