Arne Dørumsgaard

Arne Dørumsgaard (7. desember 1921–13. mars 2006) var ein norsk komponist som òg er kjend som attdiktar av austerlandsk poesi. Som ung var han elev av musikarar som Ivar Johnsen og Karl Andersen. Frå 1949 var han busett i utlandet, fyrst i Frankrike, seinare i Italia. Han var statsstipendiat frå 1975 og kulturrådgjevar for regjeringa frå 1976. Dørumsgaard komponerte om lag 100 songar og nokre klaverstykke i moderat moderne stil. Attåt dette gjorde han ei heil rad med omarbeidingar av vokalmusikk frå renessanse- og barokktida og opp til 1800-talet, Canzone Scordate, som vart spela inn på plate.

Arne Dørumsgaard
Fødd	7. desember 1921
Fødestad	Stavanger kommune
Død	13. mars 2006 (84 år)
Dødsstad	Marzio
Opphav	Noreg
Instrument	vokal
Verka som	lingvist, songar, komponist, omsetjar
Prisar	Bastianprisen

Frå 1949 og utetter utførte han eit omfattande arbeid med attdiktingar frå japansk, kinesisk og koreansk poesi. Den fyrste samlinga med klassisk kinesisk poesi, Blomster fra de keiserlige haver, kom i 1951. Fram til 1993 rakk han å gje ut 25 bind med attdiktingar av den gamle, austerlandske poesien. På bakgrunn av denne innsatsen vart han i 1979 løna med Bastianprisen. Attåt desse attdiktingane skreiv han òg boka Om å gjendikte kinesisk poesi (1972). Ifølgje Store Norske Leksikon er dei musikalske og poetiske attdiktingane «...gjort med fin kunstnerisk sans og forståelse, og blir høyt verdsatt».

Dørumsgaard sette òg spor etter seg som musikksamlar. Gjennom mange år skapte han seg ei stor samling grammofonplater og opptak frå musikalske storhendingar på 1900-talet. I samarbeid med Stavanger kommune skipa han i 1984 stiftinga Norsk Lydinstitutt Stavanger, og i 2003 fekk samlinga eigne lokalar.

Kjelder

«Arne_Dørumsgaard» (16. november 2018) i Store norske leksikon, snl.no. Henta 16. mai 2019

Denne biografiartikkelen som har med musikk og litteratur å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.