Ass-dur

Ass-dur er ein durskala (jonisk) som byrjar og sluttar på Ass (A♭). Tonerekka er A♭-B-C-D♭-E♭-F-G.

Ass-dur på noteark har fire faste forteikn:^[1]

${ \new Staff \with{ \magnifyStaff #3/2 } << \time 2/16 \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f { \clef treble \key aes \major s16 \clef bass \key aes \major s16 } >> }$

Ass-durskala:

${ \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f \relative c'' { \clef treble \key aes \major \time 7/4 aes4 bes c des es f g aes g f es des c bes aes } }$

Bruk

3. sats, Adagio, ma non troppo, frå Klaversonate nr. 31 i ass-dur av Ludwig van Beethoven.

Beethoven nytta ass-dur i den sakte satsen av dei fleste verka sine i c-moll. Anton Bruckner gjorde det same i dei fyrste c-moll-symfoniane sine, og Antonín Dvořák i sin einaste c-moll-symfoni (Symfoni nr. 1, Zlonické zvony). Frédéric Chopin nytta tonearten i fleire verk, særleg i valsane sine.

Felix Mendelssohn, Johann Nepomuk Hummel, John Field og Friedrich Kalkbrenner skreiv kvar ein pianokonsert i ass-dur (Mendelssohn sin er for to klvaer); dei har horn og trompetar stemt i e-moll.

Kjelder

↑ «Ass-dur». Store norske leksikon (på norsk). 22. august 2023.

Delar av denne artikkelen bygger på «A-flat major» frå Wikipedia på engelsk, den 22. oktober 2023.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Ass-dur

[1] «Ass-dur». Store norske leksikon (på norsk). 22. august 2023.

[1]