Apostelen Bartolomeus
Apostelen Bartolomeus var ein av Jesu læresveinar og ein av dei tolv opphavlege apostlane.
| Bartolomeus | |||
 | |||
| Fødd | 1. hundreåret f.Kr. | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Kana i Galilea | ||
| Daud | 1. hundreåret | ||
| Dødsstad | Albanopolis | ||
| Yrke | presbyter | ||
| Helgendag | 24. august, 25. august, 22. april, 11. juni, 30. juni, 1. thout | ||
Bartolomeus er lite omtalt i Bibelen. Han er nemnd i dei tre synoptiske evangelia i samband med at Jesus kallar apostlane til seg.[1][2][3] I Apostelgjerningane er han nemnd blant læresveinane som var vitnar til Kristi himmelferd.[4]
Det apokryfe Bartolomeusevangeliet, som no er tapt, er nemnt i fleire tidlege kristne kjelder. Bartolomeus speler ei sentral rolle i to overlevande tidlegkristne skrifter, Spørsmåla til Bartolomeus og Boka om gjenoppståinga til Jesus Kristus av apostelen Bartolomeus.
Etter ei legende fekk Bartolomeus kongen av Armenia til å omvende seg til kristen tru. Men da den heidenske broren til kongen oppdaga dette, lét han Bartolomeus bli flådd levande for så å bli halshogd.
Minnedagen hans, barsok eller St. Bartholomeus-messe, vert feira 24. august. I kunsten vert han oftast avbilda med ein kniv, til minne om martyriet hans.