Evelyn Ashford
Evelyn Ashford (fødd 15. april 1957) er ein USA-amerikansk tidlegare friidrettsutøvar frå Shreveport i delstaten Louisiana. Ho vart olympisk meister på 100 meter i 1984 og vann elles tre OL-gull i 4 x 100 m stafett.
| Evelyn Ashford | |
|
| |
| Statsborgarskap | USA |
| Fødd | 15. april 1957 (67 år) Shreveport |
| Idrett | friidrett |
| Tok del i | Sommar-OL 1992, Sommar-OL 1988, Sommar-OL 1984, Sommar-OL 1976 |
| Utmerkingar | Honda Sports Award for Track & Field |
Aktiv
endreAshford deltok i sitt fyrste OL i 1976 og sitt siste i 1992. Etter femteplass på 100 m i Montréal 1976 forbetra ho seg dei neste sesongane. Den 24. august 1979 i Montreal sette ho verdsrekord på 200 meter med tida 21,83 sekundar. Sommaren 1980 var ho i verdstoppen både på 100 og 200 meter, men ettersom USA boikotta dei olympiske sommarleikane i Moskva i protest mot at Sovjetunionen hadde invadert Afghanistan, deltok ho ikkje i Sommar-OL 1980.
3. juli 1983 forbetra Ashford verdsrekorden på 100 m til 10,79 sekundar i Colorado Springs, eit høgfjellsstadion i Rocky Mountains. Same dagen sprang ho eit USA-amerikanske stafettlag inn til verdsrekord i 4 x 100 m stafett med tida 41,61 sekundar. Ho var dermed favoritt til å vinne 100 meter i den fyrste verdsmesterskapen i friidrett i Helsinki. I VM-finalen pådrog ho seg muskelstrekk og braut løpet.
Under Sommar-OL i 1984 i Los Angeles var Ashford i ei eiga klasse på 100 meter og vann på ny olympisk rekord, 10,97 sekundar, Alice Brown på andreplassen fekk 11,13. Ashford sprang så ankeretappen for det USA-amerikanske laget. Her sanka ho seg gullmedalje nummer to, etter at nemnde Alice Brown, Jeanette Bolden, Chandra Cheeseborough hadde ført USA i tet på dei tre fyrste etappane. Halvt anna veke etter Sommar-OL var avslutta, flytta Ashford sin eigen verdsrekord på 100 m til 10,76 sekundar i eit stemne i Zürich.
I 1988 var Ashford sjanselaus i å fylgje landskvinna Florence Griffith-Joyner under OL-finalen på 100 meter i Seoul, der Griffith-Joyner fekk notert fabelaktige 10,54 sekundar. Med tida 10,83 kneip Ashford sølvmedaljen, to små hundredels sekund framom Heike Drechsler frå Aust-Tyskland. I 4 × 100 m stafett sprang Ashford ankeretappen på ny, og trass i dårleg veksling vann ho si tredje olympiske gullmedalje, godt hjelpt av Alice Brown, Sheila Echols og Griffith-Joyner.
I sitt siste Sommar-OL, i Barcelona i 1992, vart Ashford slått ut i semifinalane på 100 meter. Derimot fekk ho si tredje gullmedalje på rad i 4 x 100 m stafett, her tok ho seg av startetappen og sidan syrgde Esther Jones, Carlette Guidry og Gwen Torrence for USA-amerikansk triumf, fem hundredels sekund framfor eit mannskap frå det som tidlegare var Sovjetunionen.
Medaljar og plasseringar i internasjonale meisterskap
endre- OL 1976 i Montreal: Nr 5 på 100 m – 11,24
- VM 1983 i Helsinki: Nr 8 på 100 m – braut finaleløpet
- OL 1984 i Los Angeles: Gull på 100 m – 10,97, og gull i 4 x 100 m stafett
- OL 1988 i Seoul: Sølv på 100 m – 10,83. Gull i 4 x 100 m stafett
- VM 1991 i Tokyo: Nr 5 på 100 m – 11,30
- OL 1992 i Barcelona: Gull i 4 x 100 m stafett. Utslått i semifinalane på 100 m (11,29 =nr 9)
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Evelyn Ashford» frå Wikipedia på engelsk, den 29. mai 2018.
Bakgrunnsstoff
endre- «Evelyn Ashford» (på engelsk). olympedia.org. Henta 13. februar 2023.