Geraint Watkins
Geraint Meurig Vaughan Watkins (fødd 5. februar 1951) er ein walisisk rock and roll-pianist og trekkspelar som har spelt for artistar som Nick Lowe, Dave Edmunds, Van Morrison, Mark Knopfler, Paul McCartney, Roy St. John og Shakin' Stevens. Han har òg gjeve ut fleire album under sitt eige namn.
| Geraint Watkins | |||
 | |||
| Fødd | 5. februar 1951 (73 år) | ||
|---|---|---|---|
| Fødenamn | Geraint Meurig Vaughan Watkins | ||
| Opphav | Abertridwr i Wales | ||
| Aktiv | 1970-åra til i dag | ||
| Sjanger | pubrock Rock Blues | ||
| Instrument | Orgel piano gitar trekkspel perkusjon | ||
| Tilknytte artistar | Nick Lowe Dave Edmunds The Balham Alligators Slim Chance | ||
| Plateselskap | Vertigo Records | ||
| Verka som | Musikar, låtskrivar | ||
Biografi
endreWatkins var fødd i Abertridwr, nær Caerphilly i Wales. I ungdomen, tidleg i 1970-åra, spelte han i Red Beans And Rice og Juice on the Loose. Bandet Red Beans And Rice tiltrekte seg nok merksemd til at dei flytta til London for å bygge vidare på karrieren sin.[1] Då dei vart oppløyst, spelte Watkins solo på pubar i London og med forskjellige band, som Southside United (som han spelte inn eit album med),[2] the Cable Layers, Klondike Pete and the Huskies og Micky Jupp.[1] Han spelte inn eit soloalbum, Geraint Watkins & The Dominators (1979), produsert av Andy Fairweather Low. Han spelte så som studiomusikar for Dr. Feelgood, Rory Gallagher, Andy Fairweather-Low, The Fabulous Thunderbirds, The Blues Band, Box of Frogs, The Stray Cats, Carl Perkins og Eric Clapton.
I 1980-åra spelte Watkins trekkspel og piano med The Balham Alligators, eit band som spelte musikk frå Louisiana på pubane i London.[1] I 1980-åra spelte han òg fast i bandet til Dave Edmunds. Mellom 1984 og 1989 spelte Watkins piano og trekkspel på fem plater med det nederlandske bandet Normaal. Han song, spelte piano og trekkspel på Klondike Pete and the Huskies-albumet Some of the Fellers i 1981, og sidan i 2010 på Who Axed You. I nyare tid har Watkins spelt med Bill Wyman's Rhythm Kings; og spelt på Nick Lowe-albuma The Impossible Bird (1994), Dig My Mood (1998), The Convincer (2001), Untouched Takeaway (2004) og At My Age (2007); og Van Morrison-albuma Back on Top (1999), Down the Road (2002), Pay the Devil (2006) og Keep It Simple (2008).
I 2009 og 2011 turnerte Watkins med Bill Wyman's Rhythm Kings på klaverinstrument og trekkspel, og turnerte med Peter Green & Friends som klaverspelar i 2010. Watkins turnerte òg med Nick Lowe på klaverinstrument.[3]
Diskografi
endre- Geraint Watkins & the Dominators (1979)
- Bold as Love (1997)
- Dick Lovejoy's Original Southside United Volume 1 (1998)
- The Official Bootleg (2001)
- The Bootleg after the Bootleg (2001)
- Dial 'W' for Watkins (2004)
- In a Bad Mood (2008)
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Geraint Watkins» frå Wikipedia på engelsk, den 11. september 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- George Martin, Making Music: The Guide to Writing, Performing & Recording - Page 189, W. Morrow, 1983, ISBN 0-688-01465-8
- Pianist Geraint Watkins: 'Dial W' by David Greenberger at National Public Radio
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Larkin, Colin (1998) The Virgin Encyclopedia of Country Music, Virgin Books, ISBN 0-7535-0236-4, p. 26
- ↑ "The Southside Story» http://www.southsideunited.co.uk/index.php Arkivert 2013-07-28 ved Wayback Machine.
- ↑ Schultz, Blaine (7 October 2010). «Nick Lowe w/ Geraint Watkins @ The Pabst Theater». Shepherd Express. Arkivert frå originalen 2. oktober 2011. Henta 11. september 2014.
Bakgrunnsstoff
endre- «It's Easy To Say 'Bon Temps Rouler" ved youtube.com, frå In a Bad Mood, 2008, Gulltop AU79CD002