Go to Heaven
| Go to Heaven Studioalbum av Grateful Dead | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 28. april 1980 | |
| Innspelt | Juli 1979-januar 1980 | |
| Studio | Club Front i San Rafael | |
| Sjanger | Rock | |
| Lengd | 38:19 | |
| Selskap | Arista | |
| Produsent | Gary Lyons | |
| Grateful Dead-kronologi | ||
|---|---|---|
| Shakedown Street (1978) |
Go to Heaven | Reckoning (1981)
|
Go to Heaven er det ellevte studioalbumet til det amerikanske rockebandet Grateful Dead, gjeve ut 28. april 1980 på Arista Records. Det er òg det første albumet deira med klaverspelaren Brent Mydland. Go to Heaven var det siste studioalbumet deira på sju år og for tredje gongen på rad brukte dei ein ekstern produsent, Gary Lyons.
| Meldingar | |
|---|---|
| Karakter | |
| Kjelde | Karakter |
| Allmusic |   [1] |
| Rolling Stone | Negativ[3] |
Innspeling
endreKlaverspelaren Keith Godchaux og vokalisten Donna Godchaux slutta i Grateful Dead i februar 1979 og vart erstatta i begge stillingar av Brent Mydland. I følgje platekontrakten til bandet måtte dei gje ut eit studioalbum til før dei fekk gje ut eit konsertalbum.[4] Som på dei to førre albuma brukte dei ein ekstern produsent, som var avtalen deira med Clive Davis. Davis sende den britiske produsenten Gary Lyons, som hadde hatt suksess med debutalbumet til Foreigner.[5]
Albumet vart spelt inn i studioet til bandet, men dei spelte inn ekstra lydspor i New York City (Media Sound) medan dei turnerte i området.
Weir skreiv tre av songane på albumet, som var meir enn han pleidde. Sologitaristen Jerry Garcia brakte berre med seg to songar til albumet, som han skreiv i lag med den faste låtskrivapartnaren sin, Robert Hunter. Mydland vart òg oppfordra til å skrive songar for albumet. Han skreiv meir poporienterte songar og tok òg med seg ein synthesizer til the Dead, og spelte ein Minimoog-solo på «Alabama Getaway» og ein Prophet-5 på Weir sin funk-aktige «Feel Like a Stranger».[6]
Garcia fekk lydmannen i bandet, Dan Healy, til å setje opp ein svak radiosendar i studio, slik at han kunne køyre rundt i nabolaget og høyre korleis musikken høyrdest ut på ein bilradio.[7]
Utgjeving
endreSjølv om Go to Heaven gjorde det betre på listene enn dei to førre albuma, selde det likevel skuffande, dels på grunn av plateomslaget. I ei tid då platecoveret kunne påverke salstala skal bandet i følgje ein biografiforfattar ha sett ut som «hippie-versjonar av John Travolta i Saturday Night Fever.»[5] Grateful Dead hadde til no aldri nytta eit bandfoto på framsida.
Det vart gjevne ut to singlar frå albumet: «Alabama Getaway» og «Don't Ease Me In». Begge hadde «Far From Me» som B-side. Den første vart ein liten hit og vart spelt ein del på radio. For å marknadsføre albumet spelte Grateful Dead igjen på Saturday Night Live, der dei framførte «Alabama Getaway» og «Saint of Circumstance».
Go to Heaven kom ut på CD i 1987. I 2004 vart det utvida og ommastra for plateboksen Beyond Description på Rhino Records. Denne utgåva kom ut som eiga plate i 2006.
Då albumet kom ut fekk det generelt middels til negativ kritikk. Det hadde likevel ein meir rockeprega stil enn det førre albumet.[8]
Innhald
endre| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solosongar | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 1. | «Alabama Getaway» | Jerry Garcia | 3:36 | |
| 2. | «Far From Me» | Mydland | Brent Mydland | 3:40 |
| 3. | «Althea» |
| Jerry Garcia | 6:51 |
| 4. | «Feel Like a Stranger» | Bob Weir | 5:07 |
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solosongar | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 5. | «Lost Sailor» |
| Bob Weir | 5:54 |
| 6. | «Saint of Circumstance» |
| Bob Weir | 5:40 |
| 7. | «Antwerp's Placebo (The Plumber)» | 0:38 | ||
| 8. | «Easy to Love You» |
| Brent Mydland | 3:40 |
| 9. | «Don't Ease Me In» | trad.; arr. av Grateful Dead | Jerry Garcia | 3:13 |
| Total lengd: | 38:19 | |||
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Merknader | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 10. | «Peggy-O» | trad.; arr. by Grateful Dead | unytta spor, spelt inn 16. juli 1979 | 5:51 |
| 11. | «What'll You Raise» |
| unytta spor, spelt inn 16. juli 1979 | 4:10 |
| 12. | «Jack-A-Roe» | trad.; arr. by Grateful Dead | unytta spor, spelt inn 14. juli 1979 | 4:55 |
| 13. | «Althea» |
| live frå Radio City Music Hall, New York City, 23. oktober 1980 | 8:17 |
| 14. | «Lost Sailor» |
| live frå Radio City, 25. oktober 1980 | 6:41 |
| 15. | «Saint of Circumstance» |
| live frå Radio City, 25. oktober 1980 | 6:35 |
Medverkande
endreGrateful Dead
- Jerry Garcia – gitar, vokal
- Mickey Hart – trommer
- Bill Kreutzmann – trommer
- Phil Lesh – bassgitar
- Brent Mydland – klaverinstrument, vokal
- Bob Weir – gitar, vokal
Teknisk
- Betty Cantor-Jackson – lydteknikar
- John Cutler - ekstra lydteknikar
- Bob Matthews - ekstra lydteknikar
- Peter Thea - ekstra lydteknikar
|}
Salslister
endreVekeslister
endre| År | Liste | Plassering |
|---|---|---|
| 1980 | Billboard Pop Albums | 23[9] |
Singlar
endre| År | Singel | Liste | Plassering |
|---|---|---|---|
| 1980 | «Alabama Getaway» | Billboard Singles | 68[9] |
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Go to Heaven» frå Wikipedia på engelsk, den 5. juni 2019.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Planer, Lindsay. «Go to Heaven». AllMusic. Henta 30. september 2018.
- ↑ Grateful Dead album ratings at RobertChristgau.com
- ↑ De Matteis, J.M. (7. august 1980). Go to Heaven, Rolling Stone
- ↑ Scully, Rock; Dalton, David (2001). Living with the Dead. Cooper Square Press. New York, NY. s. 310.
- ↑ 5,0 5,1 Jackson, Blair (1999). Garcia: An American Life. Penguin Books; New York, NY. s. 307. ISBN 0140291997.
- ↑ Jackson, Blair (2006). Grateful Dead Gear. Backbeat Books; San Francisco, CA. s. 207. ISBN 0879308931.
- ↑ Scully, Rock; Dalton, David (2001). Living with the Dead. Cooper Square Press. New York, NY. s. 307.
- ↑ Sclafani, Tony (2013). The Grateful Dead FAQ. Backbeat Books. Milwaukee, WI. Chapter 12. ISBN 1617130869.
- ↑ 9,0 9,1 Strong, Martin Charles (2002). The Great Rock Discography. Canongate. s. 445. ISBN 9781841953120. Henta 19. januar 2015.