Grunnvasspegel er den øvre grensa for nivået til grunnvatnet[1] i berggrunn eller jordgrunn. Denne kan vera så djup at ein må bora eller grava ein brønn for å skaffa drikkevatn. Han er definert som «den flaten der grunnvannstrykket er lik atmosfæretrykket».[2] Grunnvasspegelen dannar den øvre grensa av den freatiske sona.

Skisse av grunnvasspegelen med endringar mellom sommar og vinter.

Tørke eller lågare nedbørsmengder vil føre til at grunnvasspegelen blir lågare, medan han i regntid kan stiga til bakkenivå.

Endringar i grunnvassnivået

endre

Bygginga av Romeriksporten, jernbanetunnelen frå Oslo til Lillestrøm, førte til endringar i grunnvasspegelen i Østmarka i Oslo. Fjellet der tunnelen skulle gå var oppsprekt. Då tunnelen var ferdig, fungerte han som eit dreneringsrøyr for fleire tjern og småvann i Østmarka i Oslo. Nordre Puttjern blei nesten heilt tørrlagt.

I botnen av Engavatnet i Brønnøy i Nordland er det eit hull som er forbunde med eit grottesystem. Dette holet er vanlegvis tetta att av leire, men når grunnvasspegelen synk, kan denne «proppen» kollapsa, og vatnet forsvinn.[3][4]

Kjelder

endre