Karl III av Spania
Karl III av Spania (20. januar 1716–14. desember 1788) var konge av Spania 1759-1788 (som Carlos III de Borbon), konge av Dei to Sicilia 1735-1759, og Hertug av Parma 1732–1735 (som Carlo I). Han var første son frå Filip V sitt andre ekteskap med Elizabeth Farnese av Parma. Han var ein av dei såkalla opplyste despotane.
| Karl III | |
 | |
| Statsborgarskap | Spania |
| Fødd | 20. januar 1716 Madrid |
| Død |
14. desember 1788 (72 år) |
| Yrke | herskar |
| Språk | spansk, fransk |
| Tittel | Konge av Spania |
| Periode | 1759-1788 |
| Føregangar | Ferdinand VI |
| Etterfylgjar | Karl IV |
| Tittel | Konge av Napoli Konge av Sicilia |
| Periode | 1735-1759 |
| Føregangar | Karl VI av Det tysk-romerske riket |
| Etterfylgjar | Ferdinand III & IV |
| Tittel | Hertug av Parma |
| Føregangar | Antonio |
| Etterfylgjar | Karl VI av Det tysk-romerske riket |
| Religion | katolisisme |
| Far | Filip V av Spania |
| Mor | Elisabeth Farnese |
| Ektefelle | Maria Amalie av Sachsen |
| Karl III av Spania på Commons | |
Han arva Spania etter halvbror sin Ferdinand VI. Han motarbeidde all innskrenking av kongemakta, men var ein utrøytteleg reformator og velferdspolitikar. Mellom anna vart sivil rettspleie fjerna frå påverknaden til kyrkjene. Jesuittane vart forvist frå landet i 1767, og Karl var med i arbeide for å få ordenen oppheva i 1769. I utanrikspolitikken heldt Karl seg til Frankrike, og han slutta i 1761 den bourbounske familiepakta. I 1762 vart han med i sjuårskrigen mot Storbritannia. Dette førte til nederlag både til sjøs og i Portugal, og Spania tapte Florida. Etter å ha støtta koloniane i Nord-Amerika i fridomskampen, fekk Spania Florida att i 1783.
