Marina

Marina kan òg tyda småbåthamn

Marina er eit kvinnenamn som kan stamma frå det latinske namnet Marinus, som har samanheng med havet (sjå marin) eller Maria. Namnet er vanleg i sør- og austeuropeiske land.

Heilage Marina syraren, òg kjend som Marina munken, der ho går i kloster.

Romanske kjæleformer av namnet er Marinella, Marinetta og Marinette. Maren og Marna er avleidde nordiske former.

Marina har norsk namnedag den 28. februar og svensk den 20. november.

Bruk

Namnet Marina er utbreidd i Italia, Spania og til ei viss grad Belgia. Namnet var mykje brukt i Noreg på slutten av 1800-talet. Det hadde fornya interesse på slutten av 1900-talet, med ein topp i siste halvdel av 1990-åra, der over 0,8 % av nyfødde jenter fekk namnet Maren. I 2009 var det 6 103 norske kvinner som heitte Maren.

Namneberarar

Den russiske diktaren Marina Tsvetajeva.

• Heilage Marina, fleire kristne helgenar:
  • Heilage Margareta av Antiokia er kjend som Agia Marina i den ortodokse kyrkja
  • Heilage Marina av Aguas Santas (119–139), spansk helgen
  • Heilage Marina syraren (600-talet)
• Doña Marina eller La Malinche, mesoamerikansk kvinne som levde på 1500-talet
• Marina Mniszech (ca. 1588–1614), polsk adelskvinne og opprørar
• Marina Tsvetajeva (1892–1941), russisk forfattar
• Marina Lewycka (f. 1946), britisk forfattar
• Marina Warner (f. 1946), britisk forfattar
• Marina Sirtis (f 1955), britisk-amerikansk skodespelar av gresk opphav

Sjå og

• Carta marina