Oersted

Oersted eller Ørsted (forkorta Oe) er ei gammal eining for magnetfelt (òg kjend som magnetfeltstyrke eller intensitet) i CGS-systemet for einingar. Han er definert som 1000/4π (≈79.5774715) ampere per meter fluksbane i SI-systemet. Oersted er nært knytt til eininga gauss, CGS-eininga for magnetisk induksjon eller magnetfelt. I vakuum er 1 G = 1 Oe, medan forholdet i eit medium med permeabilitet $\mu$ vert G = $\mu$ Oe. Ein oersted er òg lik ei magnetomotorisk kraft (mmf) på 1 gilbert per centimeter fluksbane.

Eininga vart oppretta av IEC i 1930 til ære for Hans Christian Ørsted, som oppdaga elektromagnetismen i 1820. Frå Standard Handbook of Electrical Engineers; «Han er ein magnetisk storleiksvektor til eit punkt i eit magnetfelt som måler emna elektriske straumar eller magnetiske lekamar har til å produsere magnetisk induksjon i eit visst punkt»

$H({\mbox{oersted}})\approx {\frac {79.5774715I}{l}}$

• I SI-systemet er 1 gilbert = 10/4π ampereviklingar = om lag 0,7958 amperevikling.
• Den lagra energien i ein magnet, kalla magnetyteemne, eller «magnetisk energiprodukt», er typisk målt i eininga megagauss-oersted (MGOe). Eininga MGOe er lik megajoule per kubikkmeter.

Sjå òg

• CGS-systemet

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Oersted» frå Wikipedia på engelsk, den 9. februar 2009.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene: