Prins Patrick-øya

Prins Patrick-øya (engelsk Prince Patrick Island) er ei øy i det kanadiske Arktis på mellom 76 og 78 grader nordleg breidd og 116 til 123 grader vestleg lengd. Øya, som er den vestlegaste av Elisabetøyane, høyrer til Nordvestterritoria i Canada. Ho har eit totalt flatemål på 15 848 km². Nærast granneøyane, Eglintonøya og Melvilleøya, ligg i søraust. Øya ligg innefrosen heile året, noko som gjer henne til ein av dei mest utilgjengelege delar av Canada. Øyas høgste punkt ligg 279 meter over havet. Patrickøya er folketom.

Prins Patrick-øya
øy
Land	Canada
Del av	Det kanadiske polararkipelet
Areal	15 848 km²
Folketal	0
Patrickøya 76.75°N 119.5°W / 76.75; -119.5
Wikimedia Commons: Prince Patrick Island

Kart over det kanadiske Arktis, med Patrickøya skravert i raudt

Kart over Patrickøya

Øya ligg ved innløpet til McCluresundet. Ein arktisk verstasjon kalla Mould Bay vart opna i 1948 som del av eit militært samarbeid mellom Canada og USA. Verstasjonen var ein av mange i eit nett av liknande som skulle dekke polarområda.

Regulære vêrobservasjonar tok til i mai 1948. Staben på stasjonen bestod av mellom 10 og 40 personar, alt etter kva forskingsarbeid som stod føre. Stasjonen vart stengd i 1997 og erstatta med ein automatisert vêrstasjon plassert ved flystripa nedom den avfolka stasjonen. Stasjonen hyste den einaste kjende, langvarige busetjinga på øya.

Patrickøya vart fyrste gongen utforska i 1853. Ho er oppkalla etter den britiske prinsen som var generalguvernør i Canada i perioden 1911-16.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Prince Patrick Island» frå Wikipedia på engelsk, den 31. oktober 2009.