Paul Sabatier
Paul Sabatier (5. november 1854–4. august 1941) var ein fransk kjemikar. Han fekk Nobelprisen i kjemi i 1912 saman med landsmannen Victor Grignard for å ha utvikla ein metode for hydrogenering av organiske sambindingar i samband med metallkatalysatorar. Han oppdaga også Sabatier-prosessen, som er blitt oppkalla etter han.
Nobelprisen i kjemi
1912
Liv
endrePaul Sabatier var fødd i Carcassonne sør i Frankrike. Etter skulegang opp til vidaregåande i heimbyen førebudde han seg til opptaksprøvane ved dei parisiske elitehøgskulane École Polytechnique og École Normale Supérieure i Toulouse. Sabatier kom inn ved begge, og valde den siste. Han byrja ved École Normale Supérieure i 1874 og gjekk ut i 1877 med beste resultat i klassen.
Etter eit år som fysikklærar i Nîmes blei han assistent for Marcellin Berthelot ved Collège de France i Paris. Her fekk han doktorgraden i 1880. Han underfviste i fysikk ved Universitetet i Bordeaux fram til 1882, då han fekk ei tilsvarande stilling ved Universitetet i Toulouse. Her blei han verande livet ut, frå 1884 som professor i kjemi. Han fortsette å førelesa fram til han døydde i 1941.
Sabatier var gift med Germaine Herail som han fekk fire døtrer med. Kona døydde i 1898 og han gifta seg aldri opp att. Han skal ha vore ein tilbakehalden mann som likte kunst og hagearbeid.
Utmerkingar
endreI 1928 blei Sabatier vald til utanlandsk representant av Kungliga Vetenskapsakademien.
Kjelder
endre- Biography ved nobelprize.org
Denne kjemiartikkelen som har med Frankrike å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.