Prins Patrick-øya
Prins Patrick-øya (engelsk Prince Patrick Island) er ei øy i det kanadiske Arktis på mellom 76 og 78 grader nordleg breidd og 116 til 123 grader vestleg lengd. Øya, som er den vestlegaste av Elisabetøyane, høyrer til Nordvestterritoria i Canada. Ho har eit totalt flatemål på 15 848 km². Nærast granneøyane, Eglintonøya og Melvilleøya, ligg i søraust. Øya ligg innefrosen heile året, noko som gjer henne til ein av dei mest utilgjengelege delar av Canada. Øyas høgste punkt ligg 279 meter over havet. Patrickøya er folketom.
| Prins Patrick-øya | |||
| øy | |||
 | |||
| Land |  Canada
| ||
|---|---|---|---|
| Del av | Det kanadiske polararkipelet | ||
| Areal | 15 848 km² | ||
| Folketal | 0 | ||
 Patrickøya 76°45′N 119°30′W / 76.75°N 119.5°W | |||
| Wikimedia Commons: Prince Patrick Island | |||
Øya ligg ved innløpet til McCluresundet. Ein arktisk verstasjon kalla Mould Bay vart opna i 1948 som del av eit militært samarbeid mellom Canada og USA. Verstasjonen var ein av mange i eit nett av liknande som skulle dekke polarområda.
Regulære vêrobservasjonar tok til i mai 1948. Staben på stasjonen bestod av mellom 10 og 40 personar, alt etter kva forskingsarbeid som stod føre. Stasjonen vart stengd i 1997 og erstatta med ein automatisert vêrstasjon plassert ved flystripa nedom den avfolka stasjonen. Stasjonen hyste den einaste kjende, langvarige busetjinga på øya.
Patrickøya vart fyrste gongen utforska i 1853. Ho er oppkalla etter den britiske prinsen som var generalguvernør i Canada i perioden 1911-16.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Prince Patrick Island» frå Wikipedia på engelsk, den 31. oktober 2009.