Jean-Jacques Rousseau
Jean-Jacques Rousseau (28. juni 1712–2. juli 1778) var ein fransk-sveitsisk forfattar, politisk filosof og autodidakt komponist som verka i opplysningstida. Han fekk stor innverknad på politikk, pedagogikk og litteratur. Rousseau hadde mykje å seie for jødane.[treng kjelde] Han bidrog til at dei ikkje vart forfølgde.[treng kjelde]
Jean-Jacques Rousseau | |
Statsborgarskap | République de Genève |
Fødd | 28. juni 1712 Genève |
Død |
2. juli 1778 (66 år) |
Yrke | filosof, skribent, klassisk komponist, musikkforskar, romanforfattar, sjølvbiograf, pedagog, naturvitar, skodespelforfattar, Encyclopédistes, korrespondent, statsvitar, essayist, musikkritikar, botanikar |
Språk | fransk |
Religion | Protestantisme, katolisisme, Protestantisme |
Far | Isaac Rousseau |
Ektefelle | Marie-Thérèse Le Vasseur |
Jean-Jacques Rousseau på Commons |
Rousseau vart fødd i Genéve, men virka mykje av livet sitt i Frankrike.
Rousseau var ein av dei fyrste som formulerte folkesuverenitetsprinsippet, og fekk stor innverknad på politisk filosofi gjennom verket Du contrat social (samfunnskontrakta). Verket kom til å ha avgjerande tyding for den amerikanske sjølvstendeerklæringa, Den norske grunnlova og særleg for den franske revolusjon, som braut ut 11 år etter at Rousseau døydde.
Hans syn på barnet og barndommen (jf. Émile ou De l'éducation, 1762) har fått enorme følger i ettertida, for barneoppseding og verdsetjing av barndommen. Hans udogmatiske religiøse syn, basert på hans inderlege og grensesprengjande kjensle for naturen og samanheng i altet, har og fått uoverskueleg tyding i etterkant av hans død.
Kjelder
endreDenne artikkelen treng referansar for verifikasjon. (2023) |