Sebastia i Nablus
Sebastia (arabisk سبسطية, Sabastiya; gresk Σεβαστη, Sebastē latinsk Sebaste) er ein palestinsk landsby med over 4 500 innbyggjarar,[2] i Nablus guvernement på Vestbreidda kring 12 kilometer nordvest for byen Nablus.[3]
| Sebastia | |||
| سبسطية, Sabastiya, Sebaste | |||
| kommune | |||
 | |||
| Land |  Dei palestinske territoria
| ||
|---|---|---|---|
| Guvernement | Nablus guvernement | ||
| Koordinatar | 32°16′34″N 35°11′43″E / 32.27611°N 35.19528°E | ||
| Areal | 4,8 km² | ||
| Folketal | 4 114 (2007) | ||
| Folketettleik | 857 / km² | ||
| Bystatus | 1997 | ||
| Borgarmeister | Ma’amun Harun Kayed[1] | ||
 Sebastia i Nablus 32°16′00″N 35°11′00″E / 32.266666666667°N 35.183333333333°E | |||
  Kart som viser Sebastia i Nablus.
| |||
| Wikimedia Commons: Sebastia, Nablus | |||
Historie og arkeologi
endreSebastia har fleire viktige arkeologiske stader. Oltidsbyen Samaria-Sebaste ligg like oppom den moderne landsbyen i austsida av ein ås.[4] Ruinane dominerer åssida og kjem frå seks forskjellige kulturar som er datert attende 10 000 år: kanaanittane, israelittane, hellenarane, Det herodiske dynastiet, romarane og austromarane.[5]
Byen vart øydelagd av Aleksander den store i 331 fvt., og vart øydelagd på ny av Johannes Hyrkanos i 108 fvt.[6] Pompeius bygde opp at byen i år 63 fvt. I 27 fvt. gav Augustus Cæsar han til Herodes den store. Herodes utvida og renoverte byen, og gav han namnet «Sebaste», som tyder «Augustus», til ære for keisaren.[6] Herodes den store førte sønene sine Alexander og Aristobulus til Sebaste og kvelte dei i 7 fvt. etter ei rettssak i Berytus etter løyve frå Cæsar.[7]
Sebastia var setet til ein biskop i krossfarar-kongedømet Jerusalem. Han er nemnt i dokumenta til Yaqut al-Hamawi (1179–1229), ein syrisk geograf, som plasserte han i Filastin-provinsen i Jerusalem, to dagsreiser frå byen, i Nablus-distriktet. Han skreiv òg «Her ligg gravene til Sakarja og Jahya, sonen til Sakarja (Johannes døyparen), og ein av mange andre profetar og heilage menn.»[8]
I dagens Sebastia ligg hovudmoskéen i landsbyen, Nabi Yahya-moskeen, i ruinane av ei krossfarar-kyrkje ein trur vart bygd over gravene til profetane Elisja, Obediah og Johannes døyparen.[4][9] Her finst òg romerske kongelege graver, og nokre få bygningar frå mellomalderen og mange frå osmansk tid som er godt bevarte.[4]
Kjelder
endre- ↑ Kommunar[daud lenkje] Nablus Municipality
- ↑ 2007 PCBS Census. Palestinsk statistisk sentralbyrå. s.110.
- ↑ «Nablus». Henta 5. september 2015.[daud lenkje]
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Michael Hamilton Burgoyne and Mahmoud Hawari (19. mai 2005). «Bayt al-Hawwari, a hawsh House in Sabastiya». Levanten (Council for British Research i Levanten, London) 37: 57–80. doi:10.1179/007589105790088913. Henta 5. september 2015.
- ↑ «Holy Land Blues». Al-Ahram Weekly. 11. januar 2006. Arkivert frå originalen 17. oktober 2013. Henta 5. september 2015.
- ↑ 6,0 6,1 Sebaste, Holy Land Atlas Travel and Turisme Agency.
- ↑ Josefus Flavius Antiquities book 16 chapter 11 para 7
- ↑ LeStrange, 1890, s. 522.
- ↑ Pringle, 1998, s. 283 -290
- Denne artikkelen bygger på «Sebastia, Nablus» frå Wikipedia på engelsk, den 24. september 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Barron, J. B., red. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine.
- Conder, Claude Reignier; Kitchener, H. H. (1882). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 2. London: Committee of the Palestine Exploration Fund. (s. 160, 211, 212, 213, 214 (Guerin-description))
- Dauphin, Claudine (1998). La Palestine byzantine, Peuplement et Populations, Vol. III : Catalogue. BAR International Series 726. Oxford: Archeopress. (s. 766–7)
- Freedman, David Noel; Myers, Allen C.; Beck, Astrid B. (2000), Eerdmans dictionary of Bibelen (Illustrated utg.), Wm. B. Eerdmans Publishing, ISBN 9780802824004
- Guérin, Victor (1875). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestine. Vol 2; Samarie, pt. 2. (s. 188–96)
- Hadawi, Sami (1970), Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine, Palestinsk frigjeringsorganisasjon forskingssentral
- Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. (p. 129)
- Mills, E., red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas (PDF). Jerusalem: Government of Palestine.
- Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder og Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Pringle, Denys (1998), The Churches of the Crusader Kingdom of Jerusalem, Vol 2: L-Z (excluding Tyre), Cambridge University Press, ISBN 0521390370
- le Strange, Guy (1890). Palestine Under the Moslems: A Description of Syria and the Holy Land from A.D. 650 to 1500. London: Committee of the Palestine Exploration Fund.